ΠΑΙΑΝΕΣ

ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΠΑΙΑΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

ΤΙΜΟΘΕΟΥ ΠΑΙΑΝΑΣ ΣΤΟΝ ΑΠΟΛΛΩΝΑ

Παιάν, ώ Παιάν? [] 
τόν Δάλου τέρπει π?[.............]λω?ν? 
καί δ{ε}ίναι Ξάνθου [ ]δων 
παγαί τ' 'Ισμηνο[ύ ]Κ?ρ?[ή]τα. 
Παιάν, ός Μουσα[ ] κράνας 
ύμνων εξαρ[ ]ξας φωνάν, 
ός πυρβ[ ] χαίταις στέψας 
Λατού[ς ] ματρός λώβαν 
κληδών α[ ]ς 
τώ Ζεύς δαδουχεί [ ]γαν 
τώ γάς εν βώλοις ξ[ ]ποι.

> Πιερίαθεν: 
Τέρπανδρος δ' επί τώι δέκα 
ζεύξε μούσαν εν ωιδαίς: 
Λέσβος δ' Αιολία ν<ιν> 'Αν-
τίσσαι γείνατο κλεινόν: 
νύν δέ Τιμόθεος μέτροις 
ρυθμοίς τ' ενδεκακρουμάτοις 
κίθαριν εξανατέλλει, 
θησαυρόν πολύυμνον οί-
ξας Μουσάν θαλαμευτόν: 
Μίλητος δέ πόλις νιν α 
θρέψασ' α ¦ δυωδεκατειχέος 
λαού πρωτέος εξ 'Αχαιών. 
αλλ' εκαταβόλε Πύθι' αγνάν 
έλθοις τάνδε πόλιν σύν όλβωι, 
πέμπων απήμονι λαώι 
τώιδ' ειρήναν θάλλουσαν ευνομίαι. 
διά σέ καί τεά δώρα †ειτα† Σκύλλα 
ουκ αείδω τά παλαιά, 
καινά γάρ αμά κρείσσω: 
νέος ο Ζεύς βασιλεύει, 
τό πάλαι δ' ήν Κρόνος άρχων: 
απίτω Μούσα παλαιά. 
είτ' ήδη δός φιάλην [[τό όπλον]] ''Αρεως 
κατά Τιμόθεον ξυστόν τε βέλος. 
αρτίως διηρτάμηκε καί τά μέν διανεκή 
σώματος μέρη δαμάζετ' εν πυρικτίτωι στέγαι: 
Τιμόθεος έφη ποτ', άνδρες, τήν χύτραν οίμαι λέγων. 
τεταμένον ορίγανα διά μυελοτρεφή. 
σύ τ' ώ τόν αεί πόλον ουράνιον 
λαμπραίς ακτίσ' ''Ηλιε βάλλων, 
πέμψον εκαβόλον εχθροίς<ι> βέλος 
σάς από νευράς, ώ ίε Παιάν.

Πα]ι?άν δέ καί π[οθό]διον εις τ[όν θεόν ό επό]η?σε[ν καί 
προσεκιθάρισε]ν Λιμήνι[ος Θ]ο?ίνο[υ 'Αθηναίος

[''Ι]τ' επί τηλέσκοπον τάν[δ]ε Πα[ρνασί]αν [φιλόχορον] 
δικόρυφον κλειτύν, ύμνων κ[ατά]ρχ[ετε δ' εμών, 
Πιερίδες, αί νιφοβόλους πέτρας ναίεθ' [`Ελι]κωνίδ?[ας:] 
μέλπετε δέ Πύθιον χ[ρ]υσοχαίταν έ[κατ]ον ευλύραν 
Φοίβον, όν έτικτε Λατώ μάκαιρα πα[ρά λίμνα] κλυτά, 
χερσί γλαυκάς ελαίας θιγού[σ' όζον εν αγωνίαι]ς εριθα[λή.] 
Πά[ς δέ γ]άθησε πόλος ουράνιος [αννέφελος αγλαός,] 
[ν]ηνέμους δ' έσχεν αιθήρ αε[λλών ταχυπετ]είς [δρό]μους, 
λήξε δέ βαρυβρόμων Νη[ρέως ζαμενές ο]ίδμ' 
ηδέ μέγας 'Ωκεανός, ός πέριξ [γάν υγραίς αγ]κάλαις αμπέχει. 
Τότε λιπών Κυνθίαν νήσον ε[πέβα θεό]ς 
πρω[τό]καρπον κλυτάν 'Ατθίδ' επί γαλ[όφω πρώνι] Τριτωνίδος: 
μελίπνοον δέ Λίβυς αυδάγ χέω[ν λωτός ανέμελ]πεν α-
δείαν όπα μειγνύμενος αιόλ[οις κιθάριος μέλεσιν, ά]μα δ' 
ίαχεν πετροκατοίκητος αχ[ώ Παιάν ιέ Παιάν:] 
[ο] δέ γέγαθ', ότι νόω δεξάμενος 
αμβρόταν Δι?[ός επέγνω φρέ]ν': ανθ' ών εκεί-
νας απ' αρχάς Παιήονα κικλήσκ[ομεν άπας 
λ]αός α[υτο]χθόνων ηδέ Βάκχου μέγας θυρσοπλή[ξ 
εσμός ι]ερός τεχνιτών ένοικος πόλει Κεκροπία. 
'Α[λλά χρησμ]ωδόν ός έχεις τρίποδα, βαίν' επί θεοστιβ[έα 
τάνδε Π]αρνασίαν δειράδα φιλένθεον. 
'Αμφί πλόκ[αμον σύ δ' οι]νώ[πα] δάφνας κλάδον πλεξάμενος 
απ[λέτους θεμελίους τ'] αμβρότα χειρί σύρων, άναξ, 
Γ[άς πελώρω συναντάς] κόρα. 
'Αλλά Λατούς ερατογ[λέφαρον έρνος αγρία]ν 
παίδα Γά[ς] τ' έπεφνες ιοίς, ο[μού τ' αναβοάς (?) 
η δέ] πόθον έσχε ματρός [φίλας ? 
..]ηρ ά κατέκτ[α]ς ος[.... 
[σύ]ριγμ' απε..ων[... 
...] εφρούρε[ις δέ Γά[ς] 
[ιερόν, ώναξ, παρ' ομφαλόν, ο βάρ]βαρος ''Αρης 
ότε [τε]όν μαντός[υνον ου σεβί-
ζων έδος πολυκυθ]ές ληζόμενος 
ώλεθ' υγρά χ[ιόνος εν ζάλα.] 
['Αλλ', ώ Φοίβε,] σώζε θεό-
κτιστον Παλλάδος [άστυ καί 
λαόν κλεινόν, σύν] τε θεά, 
τόξων δεσπότι Κρησίω[ν] 
κυνώ[ν τ' ''Αρτεμις, ηδέ Λα-
τώ] κυδίστα: καί ναέτας 
Δελφών τ[ημελείθ' άμα τέ-
κνοις συμ]βίοις δώμασιν α-
πταίστους, Βάκχου [θ' ιερονί-
καισιν ευμε]νείς μόλετε 
προσπόλοις[ι], τάν τε δορί-
[στεπτον κάρτεϊ] `Ρωμαίω[ν] 
αρχάν αύξετ' αγηράτω 
θάλ[λουσαν φερε]νίκαν.

ΑΠΟΛΛΩΝΙ ΠΥΘΑΙΕΙ ΕΙΣ ΑΣΙΝΗΝ -ΠΑΙΑΝΑΣ

(desunt stropha et antistropha: cola uiginti) 
στά δ' επί λάϊνον ουδόν, 
τοί δέ θοίνας έντυον, ώδέ τ' έφα: 
«Αυτόματοι δ' αγαθών ες 
δαίτας ευόχθους επέρχονται δίκαιοι 
φώτες.» <> 
(desunt epodi cola quinque et strophae cola octo) 
[ ]τ?α Πυθω[] 
[ ]ε?ι? τ?ελευ?τ?[] 
[ ]κέλευσεν Φοίβος ['Αλ-]
[κμήνας] πολεμαίνετον υ?[ι-]
[όν ] εκ ναού τε καί παρ[.] 
['Αλλ' ό γε τά]δ' ενί χώρα 
[]χισεν ταν φυλλο. [] 
[ στ]ρ?έψας ελαίας 
[ ]φ' 'Ασινείς [] 
[ ]λε..': εν δέ χρόν[ω] 
[ ]ες εξ `Αλικών τε. [] 
[μάντι]ς εξ ''Αργευς Μελάμ[πους] 
[ήλ]θ' 'Αμυθαονίδας [βω-]
μόν τε Πυθα<ι>εί κτίσε[] 
[καί] τέμενος ζάθεον [κεί-]
[ν]ας από ρίζας. Τό δέ χρ[] 
[εξό]χως τίμασ' 'Απόλλων 
[άλσο]ς, ίν' αγλαΐαι [τ' αν-]
[θ]εύς[ι] καί μολπαί λίγ[ειαι] 
[ ]ονε?ς, ώ άνα, τ..[ ] 
[ ]τι, ς?ύ δ' ολ[β] 
[ ].α?ιοισιν[ ] 
[τίκτει δέ τε] θνατ[οίσιν ει-]
[ρήνα μεγαλ]άνορα [πλού-]
[τον καί μελιγλώ]σσων α[οιδάν άνθεα] 
[δαιδαλέων τ'] επί βω[μών] 
[θεοίσιν αίθε]σθαι βο[ών ξανθά φλογί] 
[[μηρί' ευ]μάλ]λων τε [μήλων] 
[γυμνασίω]ν τε νέοι[ς αυ-]
[λών τε καί] κώμω[ν μέλειν.] 
['Εν δέ σιδαρο]δέτοις [πόρπαξιν αιθάν] 
[αραχνάν ιστ]οί πέλ[ονται,] 
έγχεα τε λογχωτά ξίφεα 
τ' αμφάκεα δάμναται ευ-
ρώς. < 
> 
χαλκεάν δ' ουκ έστι σαλπίγγων κτύπος, 
ουδέ συλάται μελίφρων 
ύπνος από βλεφάρων α-
ώος ός θάλπει κέαρ. 
Συμποσίων δ' ερατών βρίθοντ' αγυιαί, 
παιδικοί θ' ύμνοι φλέγονται. 
(deest epodus: cola decem) 
''Ετερος εξ ετέρου σοφός 
τό τε πάλαι τό τε νύν. [Ουδέ γάρ ράστον] 
αρρήτων επέων πύλας 
εξευρείν 
''Αρκτου παρούσης ίχνη μή ζήτει.

ΠΑΙΑΝΑΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΣΤΟΝ ΑΣΚΛΗΠΙΟ

(Δελφικός Παιάνας στον Απόλλωνα)  '~Αισμα μετά κιθάρας (?) ε]ις τόν θεόν ό ε[πόησε ..... 
'Αθ]ηναίος

[Παιάνα κλυτό]μητιν αείσατε 
[κούροι Λατοΐδαν ''Εκ]ατον, 
ιέ Παιάν, 
ός μέγα χάρ[μα βροτοίς]ιν εγείνατο 
μιχθείς εμ φι[λότητι Κορ]ωνίδι 
εν γάι τάι Φλεγυείαι, 
ιή Παιάν, 'Ασκληπιόν 
δαίμονα κλεινό[τατ]ον, 
ιέ Παιάν, 
[Το]ύ δέ καί εξεγένοντο Μαχάων 
καί Πο[δα]λείριος ηδ' 'Ιασώ, 
ιέ Παιάν, 
Αίγλ[α τ'] εοώπις Πανάκειά τε 
'Ηπιόνας παίδες σύν αγακλυτώι 
εοαγεί `Υγιείαι -- 
ιή Παιάν, 'Ασκληπιόν 
δαίμονα κλεινότατον, 
ιέ Παιάν, 
Χαίρέ μοι, ίλαος δ' επινίσεο 
τάν εμάν πόλιν ευρύχορον, 
ιέ Παιάν, 
δός δ' ημάς χαίροντας οράν φάος 
αελίου δοκίμους σύν αγακλυτώι 
εοαγεί `Υγιείαι -- 
ιή Παιάν, 'Ασκληπιόν 
δαίμονα κλεινότατον, 
ιέ Παιάν. 

(....)

Λύρα

Κέκλυθ' `Ελικ]ώνα βαθύδενδρον αί λά[χετε Διός] ε[ρι]βρόμου 
θύγατρες ευώλε[νοι,] 
μόλε[τ]ε, συνόμαιμον ίνα Φοίβον ωδαίσι μέλψητε χρυσεοκόμαν, 
ός ανά δικόρυμβα Παρνασσίδος 
τάσδε πετέρας έδραν' άμ' [α]γακλυταίς Δελφίσιν Κασταλίδος ευύδρου 
νάματ' επινίσεται, 
Δελφόν ανά [πρ]ώνα μαντείον εφέπων πάγον: 
[''Ην,] κλυτά μεγαλόπολις 'Αθθίς ευχαί[ς]ι φερόπλοιο ναί-
ουσα Τριτωνίδος δά[πε]δον άθραυστον: αγίοις δέ βω-
μοίσιν ''Αφαιστος αίθε[ι] νέων μήρα ταύ-
ρων: ομού δέ νιν ''Αραψ ατμός ες ''Ολυμπον ανακίδν[α]ται: 
λιγύ δέ λωτός βρέμων αιόλοις μ[έ]λεσιν ωδάν κρέκει: 
χρυσέα δ' αδύθρου[ς] [κί]θαρις ύμνοισιν αναμέλπεται: 
ο δέ [τεχνιτ]ών πρόπας εσμός 'Αθθίδα λαχ[ών] 
[τόν κιθαρί]σει κλυτόν παίδα μεγάλου [Διός υμ-
-νούσί σε πα]ρ' ακρονιφή τόνδε πάγον, 
άμ[βροτ' αψευδέ' ός] πάσι θνατοίς προφαίνει[ς λόγια, 
τρ]ίποδα μαντείον ως ε[ίλες, εχθρός όν εφρ]ούρει δράκων, 
ότε τ[εοίσι βέλεσιν έτ]ρησας αιόλον ελικτάν [φυάν,] 
[έσθ' ο θήρ, συχνά] συρίγμαθ' ιείς αθώπε[υτ', απέπνευσ' ομώς:] 
[ως] δέ Γαλατάν ''Αρης [... 
..]ν επέρασ' άσεπτ[ος ... 
..]ς. 'Αλλ' ιώ γένναν [... 
..]ι θάλος φιλόμ[αχον ? .. 
..]ε δάμοιο λο[.. 
..]ρων εφορ[... 
..τεον κ[... 
..]εναι κ[.. 
..]θη [.. 
.. ... 
α?πε 
ρατ 
ος 
α?ι?ι?ο? 
τ?ιναο 
εν 

Παιωνίζειν πρώτον περί τόμ βωμόν τού 'Απόλλωνος 
τόνδε τόμ παιώνα εστρίς

ΠΑΙΑΝΑΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥ

'Ιή Παιών, ώ, ιή Παιών (ter) 
[ώ] άναξ ''Απολλον φείδεο κούρων 
φείδ[εο 
[ ] .. 
[ ]ης 
[ ] 
[ ] Χοροί ιή [ 
[ ] μάκαιρα [ 
[Πα]ι?άν 'Απόλλω[ν] 
[χ]ρ?υσηλάκα[το 
[ ]ά?ι θ?εάι, ιή ιή [ 
]ος εοκάρπου τε [ 
]ο?ι? δ?έ σε '~Ωραι τε [ 
[ ] αοτίκα χερ[σίν 
[ ] ιή ιή Παιών 
ανέ]τειλας ''Απολ[λον 
[ Δ]ελφοίς 
ιέ Παιάν. 

Παιάνα κλυτόμητιν αείσατε κού[ροι 
Λητοΐδην ''Εκατον, ιέ ώ ιέ Παιάν, 
ός μέγα χάρμα βροτοίσιν εγείνατο 
μειχθείς εν φιλότητι Κορωνίδι τή Φλεγύαο 
'Ιή Παιάνα 'Ασκληπιόν δαίμονα κλεινότατον, ιέ Παιάν. 
Τού δέ καί εξεγένοντο Μαχάων καί Ποδαλείριος 
ηδ' 'Ιασώ 'Ακεσώ τε πολύλλιτος, ώ ιέ Παιάν, 
Αίγλη τε ευώπις Πανάκειά τε 'Ηπιόνης παίδες 
σύν αγακλύτω ευαγεί `Υγεία, 
'Ιή Παιάν 'Ασκληπιέ, δαίμον κλεινότατε, ιέ Παιάν. 
Χαίρέ μοι, είλαος δ' επινείσεο Δείων πόλιν 
ευρύχορον, ιέ ώ ιέ ώ ιέ Παιάν, 
δός δ' ημάς χαίροντας οράν φάος ηελίου
δοκίμους σύν αγακλυτώ ευαγεί `Υγεία. 
ιή Παιάν 'Ασκληπιέ, δαίμον σεμνότατε, 
ιέ Παιάν. 

ΠΑΙΑΝΑΣ ΣΠΑΡΤΙΑΤΩΝ

Βαδίζοντας προς τη μάχη, οι σπαρτιάτες πολεμιστές έψαλλαν τον παιάνα, με συνοδεία αυλού.

Άγετ', ώ Σπάρτας ευάνδρω
κώροι πατέρων πολιατάν
λαιά μέν ίτυν προβάλεσθε,
δόρυ δ' ευτόλμως άνχεσθε,
μή φειδομένοι τάς ζωάς.
Ου γάρ πάτριον τά Σπάρτα!

Εμπρός ώ της ευάνδρου Σπάρτης
τέκνα πατέρων πολιτών,
διά της αριστεράς χειρός την ασπίδαν προβάλετε,
διά δέ της δεξιάς με τόλμη το
δόρυ υψώσατε,
μη φειδόμενοι τις ζωές
γιατί αυτό δεν είναι πατροπαράδοτον
στην Σπάρτη !

"Ή ταν ή επί τας", Σπαρτιάτισσα μητέρα δίδει την ασπίδα στον υιό της, ευχόμενη να την επιστρέψει ή να γυρίσει επάνω της νεκρός (ελαιογραφία του γάλλου Jean Jacques Francois Le Barbier, 1805).

ΦΙΛΟΔΑΜΟΥ ΠΑΙΑΝΑΣ ΣΤΟΝ ΔΙΟΝΥΣΟ

[Δεύρ' άνα Δ]ιθύραμβε Βάκχ' 
ε[ύιε, ταύρε, κισσο]χαί-
τα, Βρόμι', ηρινα[ίς ίκου] 
[ταίσδ'] ιεραίς εν ώραις: 
Ευοί ώ 'Ιό[βακχ' ώ ιέ Παιά]ν: 
[ό]ν Θήβαις ποτ' εν ευίαις 
Ζη[νί γείνατο] καλλίπαις Θυώνα: 
πάντες δ' [αθά]νατοι [χ]όρευ-
σαν, πάντες δέ βροτοί χ[άρεν] 
[σαίσι], Βάκχιε, γένναις. 
'Ιέ Παιάν, ίθι σωτήρ, 
[εύφρων τάνδε] πόλιν φύλασσ' 
ευαίωνι σύν [όλβω.] 
''Ην, τότε βακχίαζε μέν 
χθώ[ν μεγαλώνυμός] τε Κά-
δμου Μινυάν τε κόλπ[ος Εύ-]
[βο]ιά τε καλλίκαρπος: 
Ευοί ώ 'Ιόβ[ακχ' ώ ιέ] Παιάν: 
πάσα δ' υμνοβρύης χόρευ-
ε[ν Δελφώ]ν ιερά μάκαιρα χώρα: 
αυτός δ' αστε[ρόεν δ]έμας 
φαίνων Δελφίσι σύν κόραις 
[Παρν]ασσού πτύχας έστας. 
'Ιέ Παιάν, ίθι σωτήρ, 
εύφρων τάνδε πόλιν φύλασσ' 
ευαίωνι σύν όλβω. 
[ ]λές δέ χειρί πάλ-
λων δ[έρ]ας ενθέοις [σύν οίς-]
τροις έμολες μυχούς ['Ελε]υ-
σίνος αν' [ανθεμώ]δεις: 
Ευοί ώ 'Ιόβακχ' ώ ι[έ Παι]άν: 
[έθνος ένθ'] άπαν `Ελλάδος 
γάς α[μφ(ί) ε]ννατέταις [φίλιον] επ[όπ]τ?αις 
οργίων ος[ίων ''Ι]ακ-
χον [κλείει ς]ε?: βροτοίς πόνων 
ώξ[ας δ' όρ]μ?ον [ 
'Ιέ Παιάν, ίθι σωτήρ, 
εύφρων τάνδε πόλιν φύλασσ' 
ευαιώνι σύν όλβω. 
Παννυχίσιν] δέ καί χοροίς
Γ.......ΛΙΣ 
xii litt. ΕΚΓ xvi litt. Σ 
[ ]Ν 
. . . . 
. . . . 
...ΥΘ..ΥΡ[ 
.Λ.ΤΟ...Ν.......Π?ΑΟ.[ 
εύφρω[ν τάνδε] π?ό?[λιν] φύλας[σ'] 
[ε]υ[αίωνι σύν όλβω. 
[''Ε]ν[θεν ε]π' ολβίας χθονός 
Θες?[σαλίας] έκελσας ά-
στη, τέμενός τ' 'Ολύμπι[ον], 
[Πιερ]ίαν τε κλειτάν: 
Ευοί ώ 'Ιόβακχ' [ώ ιέ Παι]άν: 
Μούσαι [δ'] αυτίκα παρθένοι 
κ[ισσώ] στε[ψ]άμεναι κύκλω σε πάσαι 
μ[έλψαν] αθάνα[τον] ες αεί 
Παιάν' ευκλέα τ' ο[πί κλέο]υ-
σαι: [κα]τάρξε δ' 'Απόλλων. 
'Ιέ Παιάν, ίθι σωτήρ, 
εύφρων τάνδε πόλιν φύλασσ' 
ευαίωνι σύν όλβω. 
....σευ.θ.ετ?ας τ.τιμ.......ισορι 
....κανεξ?ε?σι πυθοχρη?[στ....] ιαχάν 
...νεαι#73 ευοί ώ 'Ιόβακχ' [ώ ιέ Παιά]ν 
...εμι....λε..δαιδ........πις 
[ 
[ 
x litt. ]νφο[ 
[ 
παλ 
ρων φιλ 
ων προφη[ 
νομοθετ[ 
παλλ.κ?[ 
ως [ 
[ 
[ 
[ 
ναπεμπε?[ 
οί σέβου[σι 
ως? δυσαντ?[ 
ς?ιν εχρθθπο?[ 
ε χώραν ελ?ε [xx lit.] πατρωι [...] 

'Ι[έ? Παιάν, ίθι] σωτήρ, 
[εύφρων τάνδε πόλιν φύλ[ας]σ' 
ευαίωνι ς[ύ]ν όλβ[ω.] 
'Εκτελέσαι δέ πράξιν 'Αμ-
φικτύονας θ[εός] κελεύ-
ει τάχος, ω[ς επ]άβολος 
μήν ικέτ?α?[ς] κατάσχη. 
Ευοί ώ ['Ιόβ]ακχ' ώ ιέ Παιάν: 
δε[ίξαι] δ' εγ ξενίοις ετεί-
οις θεών ιερώ γένει συναίμω 
τόνδ' ύμνον, θυσίαν δέ φαί-
νει[ν] σύν `Ελλάδος ολβίας 
πα[νδ]ήμοις ικετείαις. 
'Ιέ Παιάν, ίθι σωτήρ, 
εύφρων τάνδε πόλιν φύλασσ' 
ευαίωνι σύν όλβω. 
'~Ω μάκαρ ολβία τε κεί-
νων γεν?[εά] βροτών, αγή-
ρων αμίαντον ά κτίση 
ναό[ν ά]ν?ακ?[τι] Φοίβω. 
Ευοί ώ 'Ιόβακχ' ώ ιέ Π[αιάν]. 
[ν]ε[ο]χρύσεον χρυσέοις τύποις 
πα[ circ. xi litt. ]ν?θ?εαιγ κύκλου [circ. vii litt.] 
κ?ω?[ circ. iv litt. ]δογ, κόμαν δ' 
αργαίνοντ' ελέφαντι, κ[ρα-
τός] δ' αυτόχθονι κόσμω. 
'Ιέ Παιάν, ίθι σωτήρ, 
εύφρων τάνδε πόλιν φύλασσ' 
ευαίωνι σύν όλβω. 
Πυθιάσιν δέ πενθετή-
ροις[ι τ]ροπαίς έταξε Βάκ-
χου θυσίαν χορών τε πο[λ-]
[λών] κυκλίαν άμιλλαν 
(Ευοί ώ 'Ι[ό]βακχ' [ώ ιέ Παι]άν) 
τεύχειν: αλιοφεγ?γ[έ]ς[ι]ν δ' 
αρχο[ύσαις] ίσον αβρόν άγαλμα Βάκχο[υ] 
εν [vi litt.] χρυσέων λεόν-
των στήσα[ι], ζαθέω τε τ[εύ-]
ξαι θεώ πρέπον άντρον. 
'Ιέ Παιάν, ίθι σωτήρ, 
εύφρων τάνδε πόλιν φύλασσ' 
ευαίωνι σύν όλβω. 
'Αλλά δέχεσθε Βακχ[ιά-]
[ς?τα]ν Δι[ό]νυς[ον, εν δ' αγυι-]
α?ίς άμα σύγ [χοροίς]ι κ[ι-]
[κλήσκετε] κισς[οχ]αίταις 
(Ε[υοί ώ 'Ι]όβακχ' ώ ιέ [Παιάν]) 
πάσαν [`Ελ]λάδ' αν' ο[λβίαν 
.αν....ιτε πολ..υ..ς?τεα..ν?ας..ρεπι#7[ 
λ?ω? [......]ν...ιο.ε...κυκλι[ 

[ά]να[ξ] υγιείας. 
'Ιέ Παιάν, [ί]θι σω[τήρ: 
εύφρων] τάνδε πόλιν φύλασσ' 
[ευαίωνι σύν όλβω.]