ΟΡΦΙΚΟΙ ΥΜΝΟΙ


<Τιτάνων>, θυμίαμα λίβανον.

<Κορύβαντος>, θυμίαμα λίβανον.

Τιτήνες, Γαίης τε καί Ουρανού αγλαά τέκνα, 
ημετέρων πρόγονοι πατέρων, γαίης υπένερθεν 
οίκοις Ταρταρίοισι μυχώι χθονός ενναίοντες, 
αρχαί καί πηγαί πάντων θνητών πολυμόχθων, 
ειναλίων πτηνών τε καί οί χθόνα ναιετάουσιν: 
εξ υμέων γάρ πάσα πέλει γενεά κατά κόσμον. 
υμάς κικλήσκω μήνιν χαλεπήν αποπέμπειν, 
εί τις από χθονίων προγόνων οίκοις επελάσθη.

Κικλήσκω χθονός αενάου βασιλήα μέγιστον,
Κύρβαντ' ολβιόμοιρον, 'Αρήιον, απροσόρατον, 
νυκτερινόν Κουρήτα, φόβων αποπαύστορα δεινών, 
φαντασιών επαρωγόν, ερημοπλάνον Κορύβαντα, 
αιολόμορφον άνακτα, θεόν διφυή, πολύμορφον, 
φοίνιον, αιμαχθέντα κασιγνήτων υπό δισσών, 
Δηούς ός γνώμαισιν ενήλλαξας δέμας αγνόν, 
θηρότυπον θέμενος μορφήν δνοφεροίο δράκοντος: 
κλύθι, μάκαρ, φωνών, χαλεπήν δ' αποπέμπεο μήνιν, 
παύων φαντασίας, ψυχής εκπλήκτου ανάγκας.


<Κουρήτων>, θυμίαμα λίβανον.

<Δήμητρος 'Ελευσινίας>, θυμίαμα στύρακα.

Χαλκόκροτοι Κουρήτες, 'Αρήια τεύχε' έχοντες, 
ουράνιοι χθόνιοί τε καί εινάλιοι, πολύολβοι, 
ζωιογόνοι πνοιαί, κόσμου σωτήρες αγαυοί, 
οίτε Σαμοθράικην, ιερήν χθόνα, ναιετάοντες 
κινδύνους θνητών απερύκετε ποντοπλανήτων: 
υμείς καί τελετήν πρώτοι μερόπεσσιν έθεσθε, 
αθάνατοι Κουρήτες, 'Αρήια τεύχε' έχοντες: 
νωμάτ' 'Ωκεανόν, νωμάθ' άλα δένδρεά θ' αύτως: 
ερχόμενοι γαίαν κοναβίζετε ποσσίν ελαφροίς, 
μαρμαίροντες όπλοις: πτήσσουσι δέ θήρες άπαντες 
ορμώντων, θόρυβος δέ βοή τ' εις ουρανόν ίκει 
ειλιγμοίς τε ποδών κονίη νεφέλας αφικάνει 
ερχομένων: τότε δή ρα καί άνθεα πάντα τέθηλε. 
δαίμονες αθάνατοι, τροφέες καί αύτ' ολετήρες, 
ηνίκ' άν ορμαίνητε χολούμενοι ανθρώποισιν 
ολλύντες βίοτον καί κτήματα ηδέ καί αυτούς 
† πιμπλάντες, στοναχεί δέ μέγας πόντος βαθυδίνης, 
δένδρη δ' υψικάρην' εκ ριζών ες χθόνα πίπτει, 
ηχώ δ' ουρανία κελαδεί ροιζήμασι φύλλων. 
Κουρήτες Κορύβαντες, ανάκτορες ευδύνατοί τε 
εν Σαμοθράικηι άνακτες, ομού <δέ> Διόσκοροι αυτοί, 
πνοιαί αέναοι, ψυχοτρόφοι, αεροειδείς, 
οίτε καί ουράνιοι δίδυμοι κλήιζεσθ' εν 'Ολύμπωι, 
εύπνοοι, εύδιοι, σωτήριοι ηδέ προσηνείς, 
ωροτρόφοι, φερέκαρποι επιπνείοιτε άνακτες.

Δηώ, παμμήτειρα θεά, πολυώνυμε δαίμον, 
σεμνή Δήμητερ, κουροτρόφε, ολβιοδώτι, 
πλουτοδότειρα θεά, σταχυοτρόφε, παντοδότειρα, 
ειρήνηι χαίρουσα καί εργασίαις πολυμόχθοις, 
σπερμεία, σωρίτι, αλωαία, χλοόκαρπε, 
ή ναίεις αγνοίσιν 'Ελευσίνος γυάλοισιν, 
ιμερόεσσ', ερατή, θνητών θρέπτειρα προπάντων, 
η πρώτη ζεύξασα βοών αροτήρα τένοντα 
καί βίον ιμερόεντα βροτοίς πολύολβον ανείσα, 
αυξιθαλής, Βρομίοιο συνέστιος, αγλαότιμος, 
λαμπαδόεσσ', αγνή, δρεπάνοις χαίρουσα θερείοις: 
σύ χθονία, σύ δέ φαινομένη, σύ δε πάσι προσηνής: 
εύτεκνε, παιδοφίλη, σεμνή, κουροτρόφε κούρα, 
άρμα δρακοντείοισιν υποζεύξασα χαλινοίς 
εγκυκλίοις δίναις περί σόν θρόνον ευάζουσα, 
μουνογενής, πολύτεκνε θεά, πολυπότνια θνητοίς, 
ής πολλαί μορφαί, πολυάνθεμοι, ιεροθαλείς. 
ελθέ, μάκαιρ', αγνή, καρποίς βρίθουσα θερείοις, 
ειρήνην κατάγουσα καί ευνομίην ερατεινήν 
καί πλούτον πολύολβον, ομού δ' υγίειαν άνασσαν.


<Μητρός 'Ανταίας>, θυμίαμα αρώματα.

<Μίσης>, θυμίαμα στύρακα.

'Ανταία βασίλεια, θεά, πολυώνυμε μήτερ 
αθανάτων τε θεών ηδέ θνητών ανθρώπων, 
ή ποτε μαστεύουσα πολυπλάγκτωι εν ανίηι 
νηστείαν κατέπαυσας 'Ελευσίνος {εν} γυάλοισιν 
ήλθές τ' εις 'Αίδην πρός αγαυήν Περσεφόνειαν 
αγνόν παίδα Δυσαύλου οδηγητήρα λαβούσα, 
μηνυτήρ' αγίων λέκτρων χθονίου Διός αγνού, 
Εύβουλον τεύξασα θεόν θνητής απ' ανάγκης.
αλλά, θεά, λίτομαί σε, πολυλλίστη βασίλεια, 
ελθείν ευάντητον επ' ευιέρωι σέο μύστηι. 
Θεσμοφόρον καλέω ναρθηκοφόρον Διόνυσον, 
σπέρμα πολύμνηστον, πολυώνυμον Ευβουλήα, 
αγνήν ευίερόν τε Μίσην άρρητον άνασσαν, 
άρσενα καί θήλυν, διφυή, λύσειον ''Ιακχον: 
είτ' εν 'Ελευσίνος τέρπηι νηώι θυόεντι, 
είτε καί εν Φρυγίηι σύν Μητέρι μυστιπολεύεις, 
ή Κύπρωι τέρπηι σύν ευστεφάνωι Κυθερείηι, 
ή καί πυροφόροις πεδίοις επαγάλλεαι αγνοίς 
σύν σήι μητρί θεάι μελανηφόρωι ''Ισιδι σεμνήι, 
Αιγύπτου παρά χεύμα σύν αμφιπόλοισι τιθήναις: 
ευμενέουσ' έλθοις αγαθούς τελετής επ' αέθλους.

<`Ωρών>, θυμίαμα αρώματα.

<Σεμέλης>, θυμίαμα στύρακα.
'~Ωραι θυγατέρες Θέμιδος καί Ζηνός άνακτος, 
Ευνομίη τε Δίκη τε καί Ειρήνη πολύολβε, 
ειαριναί, λειμωνιάδες, πολυάνθεμοι, αγναί, 
παντόχροοι, πολύοδμοι εν ανθεμοειδέσι πνοιαίς, 
'~Ωραι αειθαλέες, περικυκλάδες, ηδυπρόσωποι, 
πέπλους εννύμεναι δροσερούς ανθών πολυθρέπτων, 
<αγνής> Περσεφόνης συμπαίκτορες, ηνίκα Μοίραι 
καί Χάριτες κυκλίοισι χοροίς πρός φώς ανάγωσι 
Ζηνί χαριζόμεναι καί μητέρι καρποδοτείρηι: 
έλθετ' επ' ευφήμους τελετάς οσίας νεομύστοις 
ευκάρπους καιρών γενέσεις επάγουσαι αμεμφώς. 
Κικλήσκω κούρην Καδμηίδα παμβασίλειαν, 
ευειδή Σεμέλην, ερατοπλόκαμον, βαθύκολπον, 
μητέρα θυρσοφόροιο Διωνύσου πολυγηθούς, 
ή μεγάλας ωδίνας ελάσσατο πυρφόρωι αυγήι 
αθανάτη τε<υ>χθείσα Διός βουλαίς Κρονίοιο 
τιμάς τευξαμένη παρ' αγαυής Περσεφονείης 
εν θνητοίσι βροτοίσιν ανά τριετηρίδας ώρας, 
ηνίκα σού Βάκχου γονίμην ωδίνα τελώσιν 
ευίερόν τε τράπεζαν ιδέ μυστήριά θ' αγνά. 
νύν σέ, θεά, λίτομαι, κούρη Καδμηίς, άνασσα, 
πρηύνοον καλέων αιεί μύσταισιν υπάρχειν.

''Υμνος <Διονύσου Βασσαρέως Τριετηρικού.> <Λικνίτου>, θυμίαμα μάνναν.
'Ελθέ, μάκαρ Διόνυσε, πυρίσπορε, ταυρομέτωπε,
Βάσσαρε καί Βακχεύ, πολυώνυμε, παντοδυνάστα, 
ός ξίφεσιν χαίρεις ηδ' αίματι Μαινάσι θ' αγναίς, 
ευάζων κατ' ''Ολυμπον, ερίβρομε, † μανικέ Βάκχε, 
θυρσεγχής, βαρύμηνι, τετιμένε πάσι θεοίσι 
καί θνητοίσι βροτοίσιν, όσοι χθόνα ναιετάουσιν: 
ελθέ, μάκαρ, σκιρτητά, φέρων πολύ γήθος άπασι. 
Λικνίτην Διόνυσον επευχαίς ταίσδε κικλήσκω, 
Νύσιον αμφιθαλή, πεποθημένον, εύφρονα Βάκχον, 
νυμφών έρνος εραστόν ευστεφάνου τ' 'Αφροδίτης, 
ός ποτ' ανά δρυμούς κεχορευμένα βήματα πάλλες 
σύν νύμφαις † χαρίεσσιν ελαυνόμενος μανίηισι, 
καί βουλαίσι Διός πρός αγαυήν Φερσεφόνειαν 
αχθείς εξετράφης φίλος αθανάτοισι θεοίσιν. 
εύφρων ελθέ, μάκαρ, κεχαρισμένα δ' ιερά δέξαι.

<Περικιονίου>, θυμίαμα αρώματα. <Σαβαζίου>, θυμίαμα αρώματα.
Κικλήσκω Βάκχον περικιόνιον, μεθυδώτην, 
Καδμείοισι δόμοις ός ελισσόμενος πέρι πάντη 
έστησε κρατερώς βρασμούς γαίης αποπέμψας, 
ηνίκα πυρφόρος αυγή εκίνησε χθόνα πάσαν 
πρηστήρος ροίζοις: ό δ' ανέδραμε δεσμός απάντων. 
ελθέ, μάκαρ, βακχευτά, γεγηθυίαις πραπίδεσσιν.
Κλύθι, πάτερ, Κρόνου υιέ, Σαβάζιε, κύδιμε δαίμον, 
ός Βάκχον Διόνυσον, ερίβρομον, ειραφιώτην, 
μηρώι εγκατέραψας, όπως τετελεσμένος έλθηι 
Τμώλον ες ηγάθεον παρ<ά> ''Ιπταν καλλιπάρηιον. 
αλλά, μάκαρ, Φρυγίης μεδέων, βασιλεύτατε πάντων, 
ευμενέων επαρωγός επέλθοις μυστιπόλοισιν.

<Λυσίου Ληναίου.> <Τριετηρικού>, θυμίαμα αρώματα.
Κλύθι, μάκαρ, Διός υί', επιλήνιε Βάκχε, διμάτωρ, 
σπέρμα πολύμνη<ς>τον, πολυώνυμε, λύσιε δαίμον, 
κρυψίγονον μακάρων ιερόν θάλος, εύιε Βάκχε, 
ευτραφές, εύκαρπε, πολυγηθέα καρπόν αέξων, 
ρηξίχθων, ληναίε, μεγασθενές, αιολόμορφε, 
παυσίπονον θνητοίσι φανείς άκος, ιερόν άνθος 
χάρμα βροτοίς φιλάλυπον, επάφιε, καλλιέθειρε, 
λύσιε, θυρσομανές, βρόμι', εύιε, πάσιν εύφρων, 
οίς εθέλεις θνητών ηδ' αθανάτων επιφαύσκων 
νύν σε καλώ μύσταισι μολείν ηδύν, φερέκαρπον. 
Κικλήσκω σε, μάκαρ, πολυώνυμε, μανικέ, Βακχεύ, 
ταυρόκερως, ληναίε, πυρίσπορε, Νύσιε, λυσεύ, 
μηροτρεφής, λικνίτα, πυριπόλε καί τελετάρχα, 
νυκτέρι', Ευβουλεύ, μιτρηφόρε, θυρσοτινάκτα, 
όργιον άρρητον, τριφυές, κρύφιον Διός έρνος, 
πρωτόγον', 'Ηρικεπαίε, θεών πάτερ ηδέ καί υιέ, 
ωμάδιε, σκηπτούχε, χοροιμανές, αγέτα κώμων, 
βακχεύων αγίας τριετηρίδας αμφί γαληνάς, 
ρηξίχθων, πυριφεγγές, † επάφριε, κούρε διμάτωρ, 
ουρεσιφοίτα, κερώς, νεβριδοστόλε, αμφιέτηρε, 
Παιάν χρυσεγχής, † υποκόλπιε, βοτρυόκοσμε, 
Βάσσαρε, κισσοχαρής, † πολυπάρθενε καί διάκοσμε 
ελθέ, μάκαρ, μύσταισι βρύων κεχαρημένος αιεί.

<Νυμφών>, θυμίαμα αρώματα. <Εις 'Αφροδίτην.>
Νύμφαι, θυγατέρες μεγαλήτορος 'Ωκεανοίο, 
υγροπόροις γαίης υπό κεύθεσιν οικί' έχουσαι, 
κρυψίδρομοι, Βάκχοιο τροφοί, χθόνιαι, πολυγηθείς, 
καρποτρόφοι, λειμωνιάδες, σκολιοδρόμοι, αγναί, 
αντροχαρείς, σπήλυγξι κεχαρμέναι, ηερόφοιτοι, 
πηγαίαι, δρομάδες, δροσοείμονες, ίχνεσι κούφαι, 
φαινόμεναι, αφανείς, αυλωνιάδες, πολυανθείς, 
σύν Πανί σκιρτώσαι αν' ούρεα, ευάστειραι, 
πετρόρυτοι, λιγυραί, βομβήτριαι, ουρεσίφοιτοι, 
αγρότεραι κούραι, κρουνίτιδες υλονόμοι τε, 
παρθένοι ευώδεις, λευχείμονες, εύπνοοι αύραις, 
αιπολικαί, νόμιαι, θηρσίν φίλαι, αγλαόκαρποι, 
κρυμοχαρείς, απαλαί, πολυθρέμμονες αυξίτροφοί τε, 
κούραι αμαδρυάδες, φιλοπαίγμονες, υγροκέλευθοι, 
Νύσιαι, † μανικαί, παιωνίδες, ειαροτερπείς, 
σύν Βάκχωι Δηοί τε χάριν θνητοίσι φέρουσαι: 
έλθετ' επ' ευφήμοις ιεροίς κεχαρηότι θυμώι 
νάμα χέουσαι υγεινόν αεξιτρόφοισιν εν ώραις. 
Ουρανία, πολύυμνε, φιλομμειδής 'Αφροδίτη, 
ποντογενής, γενέτειρα θεά, φιλοπάννυχε, σεμνή, 
νυκτερία ζεύκτειρα, δολοπλόκε μήτερ 'Ανάγκης: 
πάντα γάρ εκ σέθεν εστίν, υπεζεύξω δέ <τε> κόσμον 
καί κρατέεις τρισσών μοιρών, γεννάις δέ τά πάντα, 
όσσα τ' εν ουρανώι εστι καί εν γαίηι πολυκάρπωι 
εν πόντου τε βυθώι {τε}, σεμνή Βάκχοιο πάρεδρε, 
τερπομένη θαλίαισι, γαμοστόλε μήτερ 'Ερώτων, 
Πειθοί λεκτροχαρής, κρυφία, χαριδώτι, 
φαινομένη, {τ'} αφανής, ερατοπλόκαμ', ευπατέρεια, 
νυμφιδία σύνδαιτι θεών, σκηπτούχε, λύκαινα, 
γεννοδότειρα, φίλανδρε, ποθεινοτάτη, βιοδώτι, 
η ζεύξασα βροτούς αχαλινώτοισιν ανάγκαις 
καί θηρών πολύ φύλον ερωτομανών υπό φίλτρων:
έρχεο, Κυπρογενές θείον γένος, είτ' εν' 'Ολύμπωι 
εσσί, θεά βασίλεια, καλώι γήθουσα προσώπωι, 
είτε καί ευλιβάνου Συρίης έδος αμφιπολεύεις, 
είτε σύ γ' † εν πεδίοισι † σύν άρμασι χρυσεοτεύκτοις 
Αιγύπτου κατέχεις ιερής γονιμώδεα λουτρά, 
ή καί κυκνείοισιν όχοις επί πόντιον οίδμα 
ερχομένη χαίρεις κητών κυκλίαισι χορείαις, 
ή νύμφαις τέρπηι κυανώπισιν εν χθονί Δίηι 
† θίνας επ' αιγιαλοίς ψαμμώδεσιν άλματι κούφωι: 
είτ' εν Κύπρωι, άνασσα, τροφώι σέο, ένθα καλαί τε 
παρθένοι άδμηται νύμφαι τ' ανά πάντ' ενιαυτόν 
υμνούσιν, σέ, μάκαιρα, καί άμβροτον αγνόν ''Αδωνιν. 
ελθέ, μάκαιρα θεά μάλ' επήρατον είδος έχουσα: 
ψυχήι γάρ σε καλώ σεμνήι αγίοισι λόγοισιν.

<''Ιπτας>, θυμίαμα στύρακα. <'Αμφιετούς>, θυμίαμα πάντα πλήν λιβάνου καί σπένδε γάλα.
''Ιπταν κικλήσκω, Βάκχου τροφόν, ευάδα κούρην, 
μυστιπόλοις τελεταίσιν αγαλλομένην Σάβου αγνού 
νυκτερίοις τε χοροίσιν εριβρεμέταο 'Ιάκχου. 
κλύθί μου ευχομένου, χθονία μήτηρ, βασίλεια, 
είτε σύ γ' εν Φρυγίηι κατέχεις ''Ιδης όρος αγνόν 
ή Τμώλος τέρπει σε, καλόν Λυδοίσι θόασμα: 
έρχεο πρός τελετάς ιερώι γήθουσα προσώπωι.
'Αμφιετή καλέω Βάκχον, χθόνιον Διόνυσον, 
εγρόμενον κούραις άμα νύμφαις ευπλοκάμοις<ιν>, 
ός παρά Περσεφόνης ιεροίσι δόμοισιν ιαύων 
κοιμίζει τριετήρα χρόνον, Βακχήιον αγνόν. 
αυτός δ' ηνίκα τόν τριετή πάλι κώμον εγείρηι, 
εις ύμνον τρέπεται σύν ευζώνοισι τιθήναις 
ευνάζων κινών τε χρόνους ενί κυκλάσιν ώραις. 
αλλά, μάκαρ, χλοόκαρπε, κερασφόρε, κάρπιμε Βάκχε, 
βαίν' επί πάνθειον τελετήν γανόωντι προσώπωι 
ευιέροις καρποίσι τελεσσιγόνοισι βρυάζων.

<Σιληνού Σατύρου Βακχών>, θυμίαμα μάνναν. <'Αδώνιδος>, θυμίαμα αρώματα.
Κλύθί μου, ώ πολύσεμνε τροφεύ, Βάκχοιο τιθηνέ, 
Σιληνών όχ' άριστε, τετιμένε πάσι θεοίσι 
καί θνητοίσι βροτοίσιν επί τριετηρίσιν ώραις, 
αγνοτελής, γεραρός, θιάσου νομίου τελετάρχα, 
ευαστής, φιλάγρυπνε σύν ευζώνοισι τιθήναις, 
Ναΐσι καί Βάκχαις ηγούμενε κισσοφόροισι: 
δεύρ' επί πάνθειον τελετήν Σατύροις άμα πάσι 
θηροτύποις, εύασμα διδούς Βακχείου άνακτος, 
σύν Βάκχαις Λήναια τελεσφόρα σεμνά προπέμπων, 
όργια νυκτιφαή τελεταίς αγίαις αναφαίνων, 
ευάζων, φιλόθυρσε, γαληνιόων θιάσοισιν.
Κλύθί μου ευχομένου, πολυώνυμε, δαίμον άριστε, 
αβροκόμη, φιλέρημε, βρύων ωιδαίσι ποθειναίς, 
Ευβουλεύ, πολύμορφε, τροφεύ πάντων αρίδηλε, 
κούρη καί κόρε, † σύ πάσιν † θάλος αιέν, ''Αδωνι, 
σβεννύμενε λάμπων τε καλαίς εν κυκλάσιν ώραις, 
αυξιθαλής, δίκερως, πολυήρατε, δακρυότιμε, 
αγλαόμορφε, κυναγεσίοις χαίρων, βαθυχαίτα, 
ιμερόνους, Κύπριδος γλυκερόν θάλος, έρνος ''Ερωτος, 
Φερσεφόνης ερασιπλοκάμου λέκτροισι λοχευθείς, 
ός ποτέ μέν ναίεις υπό Τάρταρον ηερόεντα, 
ηδέ πάλιν πρός ''Ολυμπον άγεις δέμας ωριόκαρπον: 
ελθέ, μάκαρ, μύσταισι φέρων καρπούς από γαίης.

<`Ερμού Χθονίου>, θυμίαμα στύρακα. <''Ερωτος>, θυμίαμα αρώματα.
Κωκυτού ναίων ανυπόστροφον οίμον ανάγκης, 
ός ψυχάς θνητών κατάγεις υπό νέρτερα γαίης, 
`Ερμή, βακχεχόροιο Διωνύσοιο γένεθλον 
καί Παφίης κούρης, ελικοβλεφάρου 'Αφροδίτης, 
ός παρά Περσεφόνης ιερόν δόμον αμφιπολεύεις, 
αινομόροις ψυχαίς πομπός κατά γαίαν υπάρχων, 
άς κατάγεις, οπόταν μοίρης χρόνος εισαφίκηται 
ευιέρωι ράβδωι θέλγων † υπνοδώτειρα πάντα, 
καί πάλιν υπνώοντας εγείρεις: σοί γάρ έδωκε {τιμήν} 
τιμήν Φερσεφόνεια θεά κατά Τάρταρον ευρύν 
ψυχαίς αενάοις θνητών οδόν ηγεμονεύειν. 
αλλά, μάκαρ, πέμποις μύσταις τέλος εσθλόν επ' έργοις.
Κικλήσκω μέγαν, αγνόν, εράσμιον, ηδύν ''Ερωτα, 
τοξαλκή, πτερόεντα, πυρίδρομον, εύδρομον ορμήι, 
συμπαίζοντα θεοίς ηδέ θνητοίς ανθρώποις, 
ευπάλαμον, διφυή, πάντων κληίδας έχοντα, 
αιθέρος ουρανίου, πόντου, χθονός, ηδ' όσα θνητοίς 
πνεύματα παντογένεθλα θεά βόσκει χλοόκαρπος, 
ηδ' όσα Τάρταρος ευρύς έχει πόντος: θ' αλίδουπος: 
μούνος γάρ τούτων πάντων οίηκα κρατύνεις. 
αλλά, μάκαρ, καθαραίς γνώμαις μύσταισι συνέρχου, 
φαύλους δ' εκτοπίους θ' ορμάς από τώνδ' απόπεμπε.

<Μοιρών>, θυμίαμα αρώματα. <Χαρίτων>, θυμίαμα στύρακα.

Μοίραι απειρέσιοι, Νυκτός φίλα τέκνα μελαίνης, 
κλύτέ μου ευχομένου, πολυώνυμοι, αίτ' επί λίμνης 
ουρανίας, ίνα λευκόν ύδωρ νυχίας υπό θέρμης 
ρήγνυται εν σκιερώι λιπαρώι μυχώι ευλίθου άντρου, 
ναίουσαι πεπότησθε βροτών επ' απείρονα γαίαν: 
ένθεν επί βρότεον δόκιμον γένος ελπίδι κούφον 
στείχετε πορφυρέηισι καλυψάμεναι οθόνηισι 
μορσίμωι εν πεδίωι, όθι πάγγεον άρμα διώκει 
δόξα δίκης παρά τέρμα καί ελπίδος ηδέ μεριμνών 
καί νόμου ωγυγίου καί απείρονος ευνόμου αρχής: 
Μοίρα γάρ εν βιότωι καθοράι μόνη, ουδέ τις άλλος 
αθανάτων, οί έχουσι κάρη νιφόεντος 'Ολύμπου, 
καί Διός όμμα τέλειον: επεί γ' όσα γίγνεται ημίν, 
Μοίρά τε καί Διός οίδε νόος διά παντός άπαντα. 
αλλά μοι ευκταίαι, μαλακόφρονες, ηπιόθυμοι, 
''Ατροπε καί Λάχεσι, Κλωθώ, μόλετ', ευπατέρειαι, 
αέριοι, αφανείς, αμετάτροποι, αιέν ατειρείς, 
παντοδότειραι, αφαιρέτιδες, θνητοίσιν ανάγκη: 
Μοίραι, ακούσατ' εμών οσίων λοιβών τε καί ευχών, 
ερχόμεναι μύσταις λυσιπήμονες εύφρονι βουλήι. 
{Μοιράων τέλος έλλαβ' αοιδή, ήν ύφαν' 'Ορφεύς} 

Κλύτέ μοι, ώ Χάριτες μεγαλώνυμοι, αγλαότιμοι, 
θυγατέρες Ζηνός τε καί Ευνομίης βαθυκόλπου, 
'Αγλαΐη Θαλίη τε καί Ευφροσύνη πολύολβε, 
χαρμοσύνης γενέτειραι, εράσμιαι, εύφρονες, αγναί, 
αιολόμορφοι, αειθαλέες, θνητοίσι ποθειναί: 
ευκταίαι, κυκλάδες, καλυκώπιδες, ιμερόεσσαι: 
έλθοιτ' ολβοδότειραι, αεί μύσταισι προσηνείς.

<Νεμέσεως> ύμνος.

'~Ω Νέμεσι, κλήιζω σε, θεά, βασίλεια μεγίστη, 
πανδερκής, εσορώσα βίον θνητών πολυφύλων: 
αιδία, πολύσεμνε, μόνη χαίρουσα δικαίοις, 
αλλάσσουσα λόγον πολυποίκιλον, άστατον αιεί, 
ήν πάντες δεδίασι βροτοί ζυγόν αυχένι θέντες: 
σοί γάρ αεί γνώμη πάντων μέλει, ουδέ σε λήθει 
ψυχή υπερφρονέουσα λόγων αδιακρίτωι ορμήι. 
πάντ' εσοράις καί πάντ' επακούεις, {καί} πάντα βραβεύεις: 
εν σοί δ' εισί δίκαι θνητών, πανυπέρτατε δαίμον. 
ελθέ, μάκαιρ', αγνή, μύσταις επιτάρροθος αιεί: 
δός δ' αγαθήν διάνοιαν έχειν, παύουσα πανεχθείς 
γνώμας ουχ οσίας, πανυπέρφρονας, αλλοπροσάλλας.

Επιστροφή στα περιεχόμενα   -  |  -   Συνέχεια

Διαβάστε τους ύμνους στα νέα ελληνικά