|
|
|
ΑΡΧΑΙΟΓΝΩΣΤΙΚΟ ΛΕΞΙΚΟ |
| Μεσότης- |
| μεσότης : (φιλοσ.) Κατά τον Αριστοτέλη η ηθική αρετή είναι μεσότητα "του μέσου στοχαστική, κειμένη μεταξύ δύο κακιών, της μεν καθ' υπερβολήν, της δε κατ' έλλειψιν" (Αριστ. Ηθ. Νικ. 2, 6, 15). Έτσι η ανδρεία κατ' αυτόν είναι αρετή κειμένη μεταξύ της θρασύτητας και της δειλίας, η σωφροσύνη μεταξύ ακολασίας και αναισθησίας, η ελευθεριότητα μεταξύ ασωτίας και ανελευθερίας, η μεγαλοπρέπεια μεταξύ απειροκαλίας και μικροπρεπείας, η μεγαλοψυχία μεταξύ χαυνότητας και μικροψυχίας. Την αντίληψη αυτή επικαλούνται όλοι οι οπαδοί της διατήρησης των υπαρχόντων και οι φοβούμενοι τις ακρότητες, επεκτείνοντας την αξία αυτής από το ηθικό στο γνωσιολογικό επίπεδο και υποστηρίζοντας πολλές φορές ότι όπως "ΕΝ ΤΩι ΜΕΣΩι Η ΑΡΕΤΗ" (in medio virtus), έτσι και "ΕΝ ΤΩι ΜΕΣΩι Η ΑΛΗΘΕΙΑ" (in medio veritas). |
| Μα- |
| Επιστροφή στα περιεχόμενα - | - Α/ Β/ Γ/ Δ/ Ε/ Ζ/ Η/ Θ/ Ι/ Κ/ Λ/ Μ/ Ν/ Ξ/ Ο/ Π/ Ρ/ Σ/ Τ/ Υ/ Φ/ Χ/ Ψ/ Ω/ |
