ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ - ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΡΟΣ ΜΕΝΟΙΚΕΑ
8.121 ΕΠΙΚΟΥΡΟΣ ΜΕΝΟΙΚΕΙ ΧΑΙΡΕΙΝ.
122 ΜΗΤΕ ΝΕΟΣ ΤΙΣ ΩΝ ΜΕΛΛΕΤΩ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ, ΜΗΤΕ ΓΕΡΩΝ ΥΠΑΡΧΩΝ ΚΟΠΙΑΤΩ ΦΙΛΟΣΟΦΩΝ. ΟΥΤΕ ΓΑΡ ΑΩΡΟΣ ΟΥΔΕΙΣ ΕΣΤΙΝ ΟΥΤΕ ΠΑΡΩΡΟΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΚΑΤΑ ΨΥΧΗΝ ΥΓΙΑΙΝΟΝ. Ο ΔΕ ΛΕΓΩΝ Η ΜΗΠΩ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΕΙΝ ΥΠΑΡΧΕΙΝ ΩΡΑΝ Η ΠΑΡΕΛΗΛΥΘΕΝΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑΝ ΟΜΟΙΟΣ ΕΣΤΙ ΤΩ ΛΕΓΟΝΤΙ ΠΡΟΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΝ Η ΜΗ ΠΑΡΕΙΝΑΙ ΤΗΝ ΩΡΑΝ Η ΜΗΚΕΤΙ ΕΙΝΑΙ. ΩΣΤΕ ΦΙΛΟΣΟΦΗΤΕΟΝ ΚΑΙ ΝΕΩ ΚΑΙ ΓΕΡΟΝΤΙ, ΤΩ ΜΕΝ ΟΠΩΣ ΓΗΡΑΣΚΩΝ ΝΕΑΖΗ ΤΟΙΣ ΑΓΑΘΟΙΣ ΔΙΑ ΤΗΝ ΧΑΡΙΝ ΤΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ, ΤΩ ΔΕ ΟΠΩΣ ΝΕΟΣ ΑΜΑ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΣ Η ΔΙΑ ΤΗΝ ΑΦΟΒΙΑΝ ΤΩΝ ΜΕΛΛΟΝΤΩΝ, ΜΕΛΕΤΑΝ ΟΥΝ ΧΡΗ ΤΑ ΠΟΙΟΥΝΤΑ ΤΗΝ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΝ, ΕΙΠΕΡ ΠΑΡΟΥΣΗΣ ΜΕΝ ΑΥΤΗΣ ΠΑΝΤΑ ΕΧΟΜΕΝ, ΑΠΟΥΣΗΣ ΔΕ ΠΑΝΤΑ ΠΡΑΤΤΟΜΕΝ ΕΙΣ ΤΟ ΤΑΥΤΗΝ ΕΧΕΙΝ.
123 Α ΔΕ ΣΟΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΠΑΡΗΓΓΕΛΛΟΝ, ΤΑΥΤΑ ΚΑΙ ΠΡΑΤΤΕ ΚΑΙ ΜΕΛΕΤΑ, ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΛΩΣ ΖΗΝ ΤΑΥΤ’ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΛΑΜΒΑΝΩΝ. ΠΡΩΤΟΝ ΜΕΝ ΤΟΝ ΘΕΟΝ ΖΩΟΝ ΑΦΘΑΡΤΟΝ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙΟΝ ΝΟΜΙΖΩΝ, ΩΣ Η ΚΟΙΝΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΝΟΗΣΙΣ ΥΠΕΓΡΑΦΗ, ΜΗΘΕΝ ΜΗΤΕ ΤΗΣ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ ΜΗΤΕ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΟΣ ΑΝΟΙΚΕΙΟΝ ΑΥΤΩ ΠΡΟΣΑΠΤΕ, ΠΑΝ ΔΕ ΤΟ ΦΥΛΑΤΤΕΙΝ ΑΥΤΟΥ ΔΥΝΑΜΕΝΟΝ ΤΗΝ ΜΕΤΑ ΑΦΘΑΡΣΙΑΣ ΜΑΚΑΡΙΟΤΗΤΑ ΠΕΡΙ ΑΥΤΟΝ ΔΟΞΑΖΕ. ΘΕΟΙ ΜΕΝ ΓΑΡ ΕΙΣΙΝ, ΕΝΑΡΓΗΣ ΓΑΡ ΑΥΤΩΝ ΕΣΤΙΝ Η ΓΝΩΣΙΣ, ΟΙΟΥΣ Δ’ ΑΥΤΟΥΣ <ΟΙ> ΠΟΛΛΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΣΙΝ, ΟΥΚ ΕΙΣΙΝ, ΟΥ ΓΑΡ ΦΥΛΑΤΤΟΥΣΙΝ ΑΥΤΟΥΣ ΟΙΟΥΣ ΝΟΜΙΖΟΥΣΙΝ. ΑΣΕΒΗΣ ΔΕ ΟΥΧ Ο ΤΟΥΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΘΕΟΥΣ ΑΝΑΙΡΩΝ,
124

ΑΛΛ’ Ο ΤΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΔΟΞΑΣ ΘΕΟΙΣ ΠΡΟΣΑΠΤΩΝ, ΟΥ ΓΑΡ ΠΡΟΛΗΨΕΙΣ ΕΙΣΙΝ ΑΛΛ’ ΥΠΟΛΗΨΕΙΣ ΨΕΥΔΕΙΣ ΑΙ ΤΩΝ ΠΟΛΛΩΝ ΥΠΕΡ ΘΕΩΝ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ. ΕΝΘΕΝ ΑΙ ΜΕΓΙΣΤΑΙ ΒΛΑΒΑΙ ΑΙΤΙΑΙ ΤΟΙΣ ΚΑΚΟΙΣ ΕΚ ΘΕΩΝ ΕΠΑΓΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΩΦΕΛΕΙΑΙ. ΤΑΙΣ ΓΑΡ ΙΔΙΑΙΣ ΟΙΚΕΙΟΥΜΕΝΟΙ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΕΤΑΙΣ ΤΟΥΣ ΟΜΟΙΟΥΣ ΑΠΟΔΕΧΟΝΤΑΙ, ΠΑΝ ΤΟ ΜΗ ΤΟΙΟΥΤΟΝ ΩΣ ΑΛΛΟΤΡΙΟΝ ΝΟΜΙΖΟΝΤΕΣ.

ΣΥΝΕΘΙΖΕ ΔΕ ΕΝ ΤΩ ΝΟΜΙΖΕΙΝ ΜΗΔΕΝ ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΕΠΕΙ ΠΑΝ ΑΓΑΘΟΝ ΚΑΙ ΚΑΚΟΝ ΕΝ ΑΙΣΘΗΣΕΙ, ΣΤΕΡΗΣΙΣ ΔΕ ΕΣΤΙΝ ΑΙΣΘΗΣΕΩΣ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ. ΟΘΕΝ ΓΝΩΣΙΣ ΟΡΘΗ ΤΟΥ ΜΗΘΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ  ΑΠΟΛΑΥΣΤΟΝ ΠΟΙΕΙ ΤΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΘΝΗΤΟΝ, ΟΥΚ ΑΠΕΙΡΟΝ ΠΡΟΣΤΙΘΕΙΣΑ
125 ΧΡΟΝΟΝ, ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΤΗΣ ΑΘΑΝΑΣΙΑΣ ΑΦΕΛΟΜΕΝΗ ΠΟΘΟΝ. ΟΥΘΕΝ ΓΑΡ ΕΣΤΙΝ ΕΝ ΤΩ ΖΗΝ ΔΕΙΝΟΝ ΤΩ ΚΑΤΕΙΛΗΦΟΤΙ ΓΝΗΣΙΩΣ ΤΟ ΜΗΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙΝ ΕΝ ΤΩ ΜΗ ΖΗΝ ΔΕΙΝΟΝ. ΩΣΤΕ ΜΑΤΑΙΟΣ Ο ΛΕΓΩΝ ΜΕΛΛΩΝ. Ο ΓΑΡ ΠΑΡΟΝ ΟΥΚ ΕΝΟΧΛΕΙ, ΠΡΟΣΔΟΚΩΜΕΝΟΝ ΚΕΝΩΣ ΛΥΠΕΙ. ΤΟ ΦΡΙΚΩΔΕΣΤΑΤΟΝ ΟΥΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΟΥΘΕΝ ΠΡΟΣ ΗΜΑΣ, ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΟΤΑΝ ΜΕΝ ΗΜΕΙΣ ΩΜΕΝ, Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΟΥ ΠΑΡΕΣΤΙΝ, ΟΤΑΝ ΔΕ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΠΑΡΗ, ΤΟΘ’ ΗΜΕΙΣ ΟΥΚ ΗΜΕΙΣ ΟΥΚ ΕΣΜΕΝ. ΟΥΤΕ ΟΥΝ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΖΩΝΤΑΣ ΕΣΤΙΝ ΟΥΤΕ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΤΕΤΕΛΕΥΤΗΚΟΤΑΣ, ΕΠΕΙΔΗΠΕΡ ΠΕΡΙ ΟΥΣ ΜΕΝ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ, ΟΙ Δ’ ΟΥΚΕΤΙ ΕΙΣΙΝ. ΑΛΛ’ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟΝ ΟΤΕ ΜΕΝ ΩΣ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΦΕΥΓΟΥΣΙΝ, ΟΤΕ ΔΕ ΩΣ
126

ΑΝΑΠΑΥΣΙΝ ΤΩΝ ΕΝ ΤΩ ΖΗΝ <ΚΑΚΩΝ ΑΙΡΟΥΝΤΑΙ. Ο ΔΕ ΣΟΦΟΣ ΟΥΤΕ ΠΑΡΑΙΤΕΙΤΑΙ ΤΟ ΖΗΝ> ΟΥΤΕ ΦΟΒΕΙΤΑΙ ΤΟ ΜΗ ΖΗΝ, ΟΥΤΕ ΓΑΡ ΑΥΤΩ ΠΡΟΣΙΣΤΑΤΑΙ ΤΟ ΖΗΝ ΟΥΤΕ ΔΟΞΑΖΕΙ ΚΑΚΟΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙ ΤΟ ΜΗ ΖΗΝ, ΩΣΠΕΡ ΔΕ ΤΟ ΣΙΤΙΟΝ ΟΥ ΤΟ ΠΛΕΙΟΝ ΠΑΝΤΩΣ ΑΛΛΑ ΤΟ ΗΔΙΣΤΟΝ ΑΙΡΕΙΤΑΙ, ΟΥΤΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΟΝ ΟΥ ΤΟΝ ΜΗΚΙΣΤΟΝ ΑΛΛΑ ΤΟΝ ΗΔΙΣΤΟΝ ΚΑΡΠΙΖΕΤΑΙ. Ο ΔΕ ΠΑΡΑΓΓΕΛΛΩΝ ΤΟΝ ΜΕΝ ΝΕΟΝ ΚΑΛΩΣ ΖΗΝ, ΤΟΝ ΔΕ ΓΕΡΟΝΤΑ ΚΑΛΩΣ ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΕΙΝ, ΕΥΗΘΗΣ ΕΣΤΙΝ ΟΥ ΜΟΝΟΝ ΔΙΑ ΤΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΑΣΠΑΣΤΟΝ, ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟ ΤΗΝ ΑΥΤΗΝ ΕΙΝΑΙ ΜΕΛΕΤΗΝ ΤΟΥ ΚΑΛΩΣ ΖΗΝ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΛΩΣ ΑΠΟΘΝΗΣΚΕΙΝ. ΠΟΛΥ ΔΕ ΧΕΙΡΩΝ ΚΑΙ Ο ΛΕΓΩΝ ΚΑΛΟΝ ΜΕΝ ΜΗ ΦΥΝΑΙ

ΦΥΝΤΑ Δ’ ΟΠΩΣ ΩΚΙΣΤΑ ΠΥΛΑΣ ΑΙΔΑΟ ΠΕΡΗΣΑΙ.

127

ΕΙ ΜΕΝ ΓΑΡ ΠΕΠΟΙΘΩΣ ΤΟΥΤΟ ΦΗΣΙΝ, ΠΩΣ ΟΥΚ ΑΠΕΡΧΕΤΑΙ ΕΚ ΤΟΥ ΖΗΝ; ΕΝ ΕΤΟΙΜΩ ΓΑΡ ΑΥΤΩ ΤΟΥΤ’ ΕΣΤΙΝ, ΕΙΠΕΡ ΗΝ ΒΕΒΟΥΛΕΥΜΕΝΟΝ ΑΥΤΩ ΒΕΒΑΙΩΣ, ΕΙ ΔΕ ΜΩΚΩΜΕΝΟΣ, ΜΑΤΑΙΟΣ ΕΝ ΤΟΙΣ ΟΥΚ ΕΠΙΔΕΧΟΜΕΝΟΙΣ. ΜΝΗΜΟΝΕΥΤΕΟΝ ΔΕ ΩΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ <ΟΥΤΕ ΠΑΝΤΩΣ ΗΜΕΤΕΡΟΝ> ΟΥΤΕ ΠΑΝΤΩΣ ΟΥΧ  ΗΜΕΤΕΡΟΝ, ΙΝΑ ΜΗΤΕ ΠΑΝΤΩΣ ΠΡΟΣΜΕΝΩΜΕΝΩΣ ΕΣΟΜΕΝΟΝ ΜΗΤΕ ΑΠΕΛΠΙΖΩΜΕΝ ΩΣ ΠΑΝΤΩΣ ΟΥΚ ΕΣΟΜΕΝΟΝ.

ΑΝΑΛΟΓΙΣΤΕΟΝ ΔΕ ΩΣ ΤΩΝ ΕΠΙΘΥΜΙΩΝ ΑΙ ΜΕΝ ΕΙΣΙ ΦΥΣΙΚΑΙ, ΑΙ ΔΕ ΚΕΝΑΙ, ΚΑΙ ΤΩΝ ΦΥΣΙΚΩΝ ΑΙ ΜΕΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑΙ, ΑΙ ΔΕ ΦΥΣΙ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ, ΤΩΝ ΔΕ ΑΝΑΓΚΑΙΝ ΑΙ ΜΕΝ ΠΡΟΣ ΕΥΔΑΙΜΟΝΙΑΝ ΕΙΣΙΝ ΑΝΑΓΚΑΙΑΙ, ΑΙ ΔΕ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΟΥ
128

ΣΩΜΑΤΟΣ ΑΟΧΛΗΣΙΑΝ, ΑΙ ΔΕ ΠΡΟΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΖΗΝ, ΤΟΥΤΩΝ ΓΑΡ ΑΠΛΑΝΗΣ ΘΕΩΡΙΑ ΠΑΣΑΝ ΑΙΡΕΣΙΝ ΚΑΙ ΦΥΓΗΝ ΕΠΑΝΑΓΕΙΝ ΟΙΔΕΝ ΕΠΙ ΤΗΝ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΥΓΙΕΙΑΝ ΚΑΙ ΤΗΝ <ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ> ΑΤΑΡΑΞΙΑΝ, ΕΠΕΙ ΤΟΥΤΟ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΣ ΖΗΝ ΕΣΤΙ ΤΕΛΟΣ. ΤΟΥΤΟΥ ΓΑΡ ΧΑΡΙΝ ΠΑΝΤΑ ΠΡΑΤΤΟΜΕΝ, ΟΠΩΣ ΜΗΤΕ ΑΛΓΩΜΕΝ ΜΗΤΕ ΤΑΡΒΩΜΕΝ, ΟΤΑΝ ΔΕ ΑΠΑΞ ΤΟΥΤΟ ΠΕΡΙ ΗΜΑΣ ΓΕΝΗΤΑΙ, ΛΥΕΤΑΙ ΠΑΣ Ο ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΧΕΙΜΩΝ, ΟΥΚ ΕΧΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΖΨΟΥ ΒΑΔΙΖΕΙΝ ΩΣ ΠΡΟΣ ΕΝΔΕΟΝ ΤΙ ΚΑΙ ΖΗΤΕΙΝ ΕΤΕΡΟΝ Ω ΤΟ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΣΩΜΑΤΟΣ ΑΓΑΘΟΝ ΣΥΜΠΛΗΡΩΣΕΤΑΙ. ΤΟΤΕ ΓΑΡ ΗΔΟΝΗΣ ΧΡΕΙΑΝ ΕΧΟΜΕΝ, ΟΤΑΝ ΕΚ ΤΟΥ ΜΗ ΠΑΡΕΙΝΑΙ ΤΗΝ ΗΔΟΝΗΝ ΑΛΓΩΜΕΝ, ΟΤΑΝ ΔΕ ΜΗ ΑΛΓΩΜΕΝ,> ΟΥΚΕΤΙ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ ΔΕΟΜΕΘΑ.

ΚΑΙ ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΤΗΝ ΗΔΟΝΗΝ ΑΡΧΗΝ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΛΕΓΟΜΕΝ
129 ΕΙΝΑΙ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΩΣ ΖΗΝ. ΤΥΑΤΗΝ ΓΑΡ ΑΓΑΘΟΝ ΠΡΩΤΟΝ ΚΑΙ ΣΥΓΓΕΝΙΚΟΝ ΕΓΝΩΜΕΝ, ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΑΥΤΗΣ ΚΑΤΑΡΧΟΜΕΘΑ ΠΑΣΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ ΚΑΙ ΦΥΓΗΣ, ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑΥΤΗΝ ΚΑΤΑΝΤΩΜΕΝ ΩΣ ΚΑΝΟΝΙ ΤΩ ΠΑΘΕΙ ΠΑΝ ΑΓΑΘΟΝ ΚΡΙΝΟΝΤΕΣ. ΚΑΙ ΕΠΕΙ ΠΡΩΤΟΝ ΑΓΑΘΟΝ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ ΣΥΜΦΥΤΟΝ, ΔΙΑ ΤΟΥΤΟ ΚΑΙ ΟΥ ΠΑΣΑΝ ΗΔΟΝΗΝ ΑΙΡΟΥΜΕΘΑ, ΑΛΛ’ ΕΣΤΙΝ ΟΤΕ ΠΟΛΛΑΣ ΗΔΟΝΑΣ ΥΠΕΡΒΑΙΝΟΜΕΝ, ΟΤΑΝ ΠΛΕΙΟΝ ΗΜΙΝ ΤΟ ΔΥΣΧΕΡΕΣ ΕΚ ΤΟΥΤΩΝ ΕΠΗΤΑΙ, ΚΑΙ ΠΟΛΛΑΣ ΑΛΓΗΔΟΝΑΣ ΗΔΟΝΩΝ ΚΡΕΙΤΤΟΥΣ ΝΟΜΙΖΟΜΕΝ, ΕΠΕΙΔΑΝ ΜΕΙΖΩΝ ΗΜΙΝ ΗΔΟΝΗ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΗ ΠΟΛΥΝ ΧΡΟΝΟΝ ΥΠΟΜΕΙΝΑΣΙ ΤΑΣ ΑΛΓΗΔΟΝΑΣ. ΠΑΣΑ ΟΥΝ ΗΔΟΝΗ ΔΙΑ ΤΟ ΦΥΣΙΝ ΕΧΕΙΝ ΟΙΚΕΙΑΝ ΑΓΑΘΟΝ, ΟΥ ΠΑΣΑ ΜΕΝΤΟΙ ΑΙΡΕΤΗ, ΚΑΘΑΠΕΡ ΚΑΙ ΑΛΓΗΔΩΝ ΠΑΣΑ ΚΑΚΟΝ, ΟΥ ΠΑΣΑ ΔΕ ΑΕΙ
130

ΦΕΥΚΤΗ ΠΕΦΥΚΥΙΑ. ΤΗ ΜΕΝΤΟΙ ΣΥΜΜΕΤΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΚΑΙ ΑΣΥΜΦΟΡΩΝ ΒΛΕΨΕΙ ΤΑΥΤΑ ΠΑΝΤΑ ΚΡΙΝΕΙΝ ΚΑΘΗΚΕΙ. ΧΡΩΜΕΘΑ ΓΑΡ ΤΩ ΜΕΝ ΑΓΑΘΩ ΚΑΤΑ ΤΙΝΑΣ ΧΡΟΝΟΥΣ ΩΣ ΚΑΚΩ, ΤΩ ΔΕ ΚΑΚΩ ΤΟΥΜΠΑΛΙΝ ΩΣ ΑΓΑΘΩ.

ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΥΤΑΡΚΕΙΑΝ ΔΕ ΑΓΑΘΟΝ ΜΕΓΑ ΝΟΜΙΖΟΜΕΝ, ΟΥΧ ΙΝΑ ΠΑΝΤΩΣ ΤΟΙΣ ΟΛΙΓΟΙΣ ΧΡΩΜΕΘΑ, ΑΛΛ’ ΟΠΩΣ ΕΑΝ ΜΗ ΕΧΩΜΕΝ ΤΑ ΠΟΛΛΑ, ΤΟΙΣ ΟΛΙΓΟΙΣ ΑΡΚΩΜΕΘΑ, ΠΕΠΕΙΣΜΕΝΟΙ ΓΝΗΣΙΩΣ ΟΤΙ ΗΔΙΣΤΑ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙΑΣ ΑΠΟΛΑΥΟΥΣΙΝ ΟΙ ΗΚΙΣΤΑ ΤΑΥΤΗΣ ΔΕΟΜΕΝΟΙ, ΚΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΜΕΝ ΦΥΣΙΚΟΝ ΠΑΝ ΕΥΠΟΡΙΣΤΟΝ ΕΣΤΙ, ΤΟ ΔΕ ΚΕΝΟΝ ΔΥΣΠΟΡΙΣΤΟΝ, ΟΤΙ ΤΕ ΛΙΤΟΙ ΧΥΛΟΙ ΙΣΗΝ ΠΟΛΥΤΕΛΕΙ ΔΙΑΙΤΗ ΤΗΝ ΗΔΟΝΗΝ ΕΠΙΦΕΡΟΥΣΙΝ, ΟΤΑΝ ΑΠΑΝ ΤΟ
131 ΑΛΓΟΥΝ ΚΑΤ’ ΕΝΔΕΙΑΝ ΕΞΑΙΡΕΘΗ, ΚΑΙ ΜΑΖΑ ΚΑΙ ΥΔΩΡ ΤΗΝ ΑΚΡΟΤΑΤΗΝ ΑΠΟΔΙΔΩΣΙΝ ΗΔΟΝΗΝ, ΕΠΕΙΔΑΝ ΕΝΔΕΩΝ ΤΙΣ ΑΥΤΑ ΠΡΟΣΕΝΕΓΚΗΤΑΙ. ΤΟ ΣΥΝΕΘΙΖΕΙΝΟΥΝ ΕΝ ΤΑΙΣ ΑΠΛΑΙΣ ΚΑΙ ΟΥ ΠΟΛΥΤΕΛΕΣΙ ΔΙΑΙΤΑΣ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑΣ ΕΣΤΙ ΣΥΜΠΛΗΡΩΤΙΚΟΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΑΣ ΑΝΑΓΚΑΙΑΣ ΤΟΥ ΒΙΟΥ ΧΡΗΣΕΙΣ ΑΟΚΝΟΝ ΠΟΙΕΙ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟΝ ΚΑΙ ΤΟΙΣ ΠΟΛΥΤΕΛΕΣΙΝ ΕΚ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑΤΩΝ ΠΡΟΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙΣ ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΗΜΑΣ ΔΙΑΤΙΘΗΣΙ ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΤΥΧΗΝ ΑΦΟΒΟΥΣ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑΖΕΙ. ΟΤΑΝ ΟΥΝ ΛΕΓΩΜΕΝ ΗΔΟΝΗΝ ΤΕΛΟΣ ΥΠΑΡΧΕΙΝ, ΟΥ ΤΑΣ ΤΩΝ ΑΣΩΤΩΝ ΗΔΟΝΑΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΕΝ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙ ΚΕΙΜΕΝΑΣ ΛΕΓΟΜΕΝ, ΩΣ ΤΙΝΕΣ ΑΓΝΟΟΥΝΤΕΣ ΚΑΙ ΟΥΧ ΟΜΟΛΟΓΟΥΝΤΕΣ Η ΚΑΚΩΣ ΕΚΔΕΧΟΜΕΝΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΣΙΝ, ΑΛΛΑ ΤΟ ΜΗΤΕ ΑΛΓΕΙΝ ΚΑΤΑ ΣΩΜΑ ΜΗΤΕ ΤΑΡΑΤΤΕΣΘΑΙ ΚΑΤΑ ΨΥΧΗΝ,
132

ΟΥ ΓΑΡ ΠΟΤΟΙ ΚΑΙ ΚΩΜΟΙ ΣΥΝΕΙΡΟΝΤΕΣ ΟΥΔ’ ΑΠΟΛΑΥΣΕΙΣ ΠΑΙΔΩΝ ΚΑΙ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΟΥΔ’ ΙΧΘΥΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΟΣΑ ΦΕΡΕΙ ΠΟΛΥΤΕΛΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑ, ΤΟΝ ΗΔΥΝ ΓΕΝΝΑ ΒΙΟΝ, ΑΛΛΑ ΝΗΦΩΝ ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΑΙΤΙΑΣ ΕΞΕΡΕΥΝΩΝ ΠΑΣΗΣ ΑΙΡΕΣΕΩΣ  ΚΑΙ ΦΥΓΗΣ ΚΑΙ ΤΑΣ ΔΟΞΑΣ ΕΞΕΛΑΥΝΩΝ, ΕΞ ΩΝ ΠΛΕΙΣΤΟΣ ΤΑΣ ΨΥΧΑΣ ΚΑΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΘΟΡΥΒΟΣ.

ΤΟΥΤΩΝ ΔΕ ΠΑΝΤΩΝ ΑΡΧΗ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΙΣΤΟΝ ΑΓΑΘΟΝ ΦΡΟΝΗΣΙΣ. ΔΙΟ ΚΑΙ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΤΙΜΙΩΤΕΡΟΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΦΡΟΝΗΣΙΣ, ΕΞ ΗΣ ΑΙ ΛΟΙΠΑΙ ΠΑΣΑΙ ΠΕΦΥΚΑΣΙΝ ΑΡΕΤΑΙ, ΔΙΔΑΣΚΟΥΣΑ ΩΣ ΟΥΚ ΕΣΤΙΝ ΗΔΕΩΣ ΖΗΝ ΑΝΕΥ ΤΟΥ ΦΡΟΝΙΜΩΣ ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ <ΟΥΔΕ ΦΡΟΝΙΜΩΣ ΚΑΙ ΚΑΛΩΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΣ> ΑΝΕΥ ΤΟΥ ΗΔΕΩΣ. ΣΥΜΠΕΦΥΚΑΣΙ ΓΑΡ ΑΙ ΑΡΕΤΑΙ ΤΩ ΖΗΝ ΗΔΕΩΣ, ΚΑΙ ΤΟ ΖΗΝ ΗΔΕΩΣ ΤΟΥΤΩΝ ΣΤΕΙΝ ΑΧΩΡΙΣΤΟΝ.

133 ΕΠΕΙ ΤΙΝΑ ΝΟΜΙΖΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΚΡΕΙΤΤΟΝΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ ΟΣΙΑ ΔΟΞΑΖΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΘΑΝΑΤΟΥ ΔΙΑ ΠΑΝΤΟΣ ΑΦΟΒΩΝ ΕΧΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ ΕΠΙΛΕΛΟΓΙΣΜΕΝΟΥ ΤΕΛΟΣ, ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΝ ΤΩΝ ΑΓΑΘΩΝ ΠΕΡΑΣ ΩΣ ΕΣΤΙΝ ΕΥΣΥΜΠΛΗΡΩΤΟΝ ΤΕ ΚΑΙ ΕΥΠΟΡΙΣΤΟΝ ΔΙΑΛΑΜΒΑΝΟΝΤΟΣ, ΤΟ ΔΕ ΤΩΝ ΚΑΚΩΝ ΩΣ Η ΧΡΟΝΟΥΣ Η ΠΟΝΟΥΣ ΕΧΕΙ ΒΡΑΧΕΙΣ; ΤΗΝ ΔΕ ΥΠΟ ΤΙΝΩΝ ΔΕΣΠΟΤΙΝ ΕΙΣΑΓΟΜΕΝΗΝ ΠΑΝΤΩΝ ΑΓΓΕΛΟΝΤΟΣ (<ΛΕΓΕΙ ΕΝ ΑΛΛΟΙΣ ΓΕΝΕΣΘΑΙ Α ΜΕΝ ΚΑΤ’ ΑΝΑΓΚΗΝ>, Α ΔΕ ΑΠΟ ΤΥΧΗΣ, Α ΔΕ ΠΑΡ’ ΗΜΑΣ, ΔΙΑ ΤΟ ΤΗΝ ΜΕΝ ΑΝΑΓΚΗΝ ΑΝΥΠΕΥΘΥΝΟΝ ΕΙΝΑΙ, ΤΗΝ ΔΕ ΤΥΧΗΝ ΑΣΤΑΤΟΝ ΟΡΑΝ, ΤΟ ΔΕ ΠΑΡ’ ΗΜΑΣ ΑΔΕΣΠΟΤΟΝ, Ω ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΜΠΤΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ
134 ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ ΠΕΦΥΚΕΝ)- ΕΠΕΙ ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΗΝ ΤΩ ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ ΜΥΘΩ ΚΑΤΑΚΟΛΟΥΘΕΙΝ Η ΤΗ ΤΩΝ   ΦΥΣΙΚΩΝ ΕΙΜΑΡΜΕΝΗ ΔΟΥΛΕΥΕΙΝ, Ο ΜΕΝ ΓΑΡ ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΡΑΙΤΗΣΕΩΣ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ ΘΕΩΝ ΔΙΑ ΤΙΜΗΣ, Η ΔΕ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟΝ ΕΧΕΙ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗΝ – ΤΗΝ ΔΕ ΤΥΧΗΝ ΟΥΤΕ ΘΕΟΝ ΩΣ ΟΙ ΠΟΛΛΟΙ ΝΟΜΙΖΟΥΣΙΝ ΥΠΟΛΑΜΒΑΝΩΝ – ΟΥΘΕΝ ΓΑΡ ΑΤΑΚΤΩΣ ΘΕΩ ΠΡΑΤΤΕΤΑΙ – ΟΥΤΕ ΑΒΕΒΑΙΟΝ ΑΙΤΙΑΝ - <ΟΥΚ> ΟΙΕΤΑΙ ΜΕΝ ΓΑΡ ΑΓΑΘΟΝ Η ΚΑΚΟΝ ΕΚ ΤΑΥΤΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΜΑΚΑΡΙΩΣ ΖΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΔΙΔΟΣΘΑΙ, ΑΡΧΑΣ ΜΕΝΤΟΙ ΜΕΓΑΛΩΝ ΑΓΑΘΩΝ Η
135

ΚΑΚΩΝ ΥΠΟ ΤΑΥΤΗΣ ΧΟΡΗΓΕΙΣΘΑΙ – ΚΡΕΙΤΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΝΟΜΙΖΩΝ ΕΥΛΟΓΙΣΤΩΣ ΑΤΥΧΕΙΝ Η ΑΛΟΓΙΣΤΩΣ ΕΥΤΥΧΕΙΝ – ΒΕΛΤΙΟΝ ΓΑΡ ΕΝ ΤΑΙΣ ΠΡΑΞΕΣΙ ΤΟ ΚΑΛΩΣ ΚΡΙΘΕΝ <ΜΗ ΟΡΘΩΘΗΝΑΙ Η ΤΟ ΜΗ ΚΑΛΩΣ ΚΡΙΘΕΝ> ΟΡΘΩΘΗΝΑΙ ΔΙΑ ΤΑΥΤΗΝ.

ΤΑΥΤΑ ΟΥΝ ΚΑΙ ΤΑ ΤΟΥΤΟΙΣ ΣΥΓΓΕΝΗ ΜΕΛΕΤΑ ΠΡΟΣ ΣΕΑΥΤΟΝ ΗΜΕΡΑΣ ΚΑΙ ΝΥΚΤΟΣ ΠΡΟΣ <ΤΕ> ΤΟΝ ΟΜΟΙΟΝ ΣΕΑΥΤΩ, ΚΑΙ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΟΥΘ’ ΥΠΑΡ ΟΥΤ’ ΟΝΑΡ ΔΙΑΤΑΡΑΧΘΗΣΗ, ΖΗΣΗ ΔΕ ΩΣ ΘΕΟΣ ΕΝ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ. ΟΥΘΕΝ ΓΑΡ ΕΟΙΚΕ ΘΝΗΤΩ ΖΩΩ ΖΩΝ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΝ ΑΘΑΝΑΤΟΙΣ ΑΓΑΘΟΙΣ.

Επιστροφή στα περιεχόμενα