|
ΠΡΩΤΑΓΟΡΟΥ ΑΛΗΘΕΙΑ ή ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΝΤΕΣ
SEXT. adv. math. VII
60, καί Πρωταγόραν δέ τόν 'Αβδηρίτην
εγκατέλεξάν τινες τώι χορώι τών αναιρούντων τό κριτήριον φιλοσό-
φων, επεί φησι πάσας τάς φαντασίας καί τάς δόξας αληθείς υπάρ-
χειν καί τών πρός τι είναι τήν αλήθειαν διά τό πάν τό φανέν ή δόξαν
τινί ευθέως πρός εκείνον υπάρχειν. εναρχόμενος γούν τών <Κατα-
βαλλόντων> ανεφώνησε: <‘πάντων χρημάτων μέτρον εστίν
άνθρωπος, τών μέν όντων ως έστιν, τών δέ ουκ όντων
ως ουκ έστιν’>.
PLATO Theaet. 151E 152A Κινδυνεύεις
μέντοι λόγον ου φαύλον ειρηκέναι περί επιστήμης, αλλ' όν έλεγε καί
Πρωταγόρας. τρόπον δέ τινα άλλον είρηκε τά αυτά ταύτα. φησί
γάρ που <πάντων χρημάτων μέτρον άνθρωπον είναι, τών
μέν όντων ως έστι, τών δέ μή όντων ως ουκ έστιν>. ανέγνω-
κας γάρ που; -- 'Ανέγνωκα καί πολλάκις. -- Ουκούν ούτως πως
λέγει, ως οία μέν έκαστα εμοί <φαίνεται>, τοιαύτα μέν <έστιν> εμοί,
οία δέ σοί, τοιαύτα δέ αύ σοί: άνθρωπος δέ σύ τε καγώ; ... άρ' ουκ
ενίοτε πνέοντος ανέμου τού αυτού ο μέν ημών ριγώι, ο δ' ού; καί
ο μέν ηρέμα, ο δέ σφόδρα; -- Καί μάλα. -- Πότερον ούν τότε αυτό
εφ' εαυτού τό πνεύμα ψυχρόν ή ου ψυχρόν φήσομεν, ή πεισόμεθα
τώι Πρωταγόραι ότι τώι μέν ριγώντι ψυχρόν, τώι δέ μή ού; --
''Εοικεν. -- Ουκούν καί <φαίνεται> ούτως εκατέρωι; -- Ναί. -- Τό
δέ γε <φαίνεται> αισθάνεται έστιν; -- ''Εστιν γάρ. -- Φαντασία άρα
καί αίσθησις ταυτόν έν τε θερμοίς καί πάσι τοίς τοιούτοις. οίά
γ' άρ' αισθάνεται έκαστος, τοιαύτα εκάστωι καί κινδυνεύει είναι.
161 C Sokr. Τά μέν άλλα μοι πάνυ ηδέως είρηκεν, ως τό δοκούν
εκάστωι τούτο καί έστιν: τήν δ' αρχήν τού λόγου τεθαύμακα, ότι
ουκ είπεν αρχόμενος τής <'Αληθείας> ότι πάντων χρημάτων μέτρον
εστίν ύς ή κυνοκέφαλος ή τι άλλο ατοπώτερον τών εχόντων αίσθη-
σιν, ίνα μεγαλοπρεπώς καί πάνυ καταφρονητικώς ήρξατο ημίν λέγειν,
ενδεικνύμενος ότι ημείς μέν αυτόν ώσπερ θεόν εθαυμάζομεν επί σο-
φίαι, ο δ' άρα ετύγχανεν ών εις φρόνησιν ουδέν βελτίων βατράχου
γυρίνου, μή ότι άλλου του ανθρώπων.
ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΟΝΤΟΣ
PORPHYR. από τού <α> τής Φιλολόγου ακροάσεως b. Eus. P. E.
X 3, 25 σπάνια δέ τά τών πρό τού Πλάτωνος γεγονότων βιβλία: επεί
ίσως πλείους άν τις εφώρασε τού φιλοσόφου <κλοπάς>: εγώ δ' ούν
ήι κατά τύχην περιπέπτωκα Πρωταγόρου τόν <Περί τού όντος>
αναγινώσκων λόγον πρός τούς έν τό όν εισάγοντας τοιαύταις αυτόν
ευρίσκω χρώμενον απαντήσεσιν: εσπούδασα γάρ αυταίς λέξεσι τά
ρηθέντα μνημονεύειν. Euseb. fu+gt zu καί ταύτ' ειπών διά πλειόνων
τίθησι τάς αποδείξεις.
ΜΕΓΑΣ ΛΟΓΟΣ
ANECD. PAR. I 171, 31 de Hippomacho B 3 [ed. Bohler So-
phistae Protrept. fr. Lips. 1903 p. 46, 5] ότι εν τώι επιγραφομένωι <Με-
γάλωι λόγωι> ο Π. είπε: <‘φύσεως καί ασκήσεως διδασκαλία
δείται’> καί <‘από νεότητος δέ αρξαμένους δεί μανθάνειν’>.
ουκ άν δέ έλεγε τούτο, ει αυτός οψιμαθής ήν, ως ενόμιζε καί έλεγεν
'Επίκουρος περί Πρωταγόρου [fr. 173 Us. 68 A 9].
ΠΕΡΙ ΘΕΩΝ
EUS. P. E. XIV 3, 7 ο μέν γάρ Δημοκρίτου γεγονώς εταίρος ο
Π. άθεον εκτήσατο δόξαν: λέγεται γούν τοιάιδε κεχρήσθαι εισβολήι
εν τώι <Περί θεών> συγγράμματι: <‘περί μέν θεών ουκ οίδα ...
ιδέαν’>. DIOG. IX 51 [II 253, 28] <‘περί ... ανθρώπου’.
περί μέν θεών ουκ έχω ειδέναι, ούθ' ως εισίν ούθ' ως
ουκ εισίν ούθ' οποίοί τινες ιδέαν: πολλά γάρ τά κωλύοντα
ειδέναι ή τ' αδηλότης καί βραχύς ών ο βίος τού ανθρώπου>.
ΑΝΤΙΛΟΓΙΩΝ <Α><Β>
DIOG. III 37 Ευφορίων [fr. 152 Scheidweiler] δέ καί Παναίτιος
[fr 50 Fowler] ειρήκασι πολλάκις εστραμμένην ευρήσθαι τήν αρχήν
τής Πολιτείας, ήν Πολιτείαν 'Αριστόξενός [fr. 33 FHG II 282]
φησι πάσαν σχεδόν εν τοίς Πρωταγόρου γεγράφθαι <'Αντιλογικοίς>.
57 Πολιτείας ... ήν καί ευρίσκεσθαι σχεδόν όλην παρά Πρωταγόραι
εν τοίς <'Αντιλογικοίς> φησι Φαβωρίνος εν Παντοδαπής ιστορίας
δευτέρωι [fr. 21 FHG III 580].
ΤΕΧΝΗ
ΕΡΙΣΤΙΚΩΝ
CIC. Brut. 12, 46 scriptasque
fuisse et paratas a Protagora rerum inlustrium disputationes, quae nunc
communes appellantur loci. QUINTIL. III 1, 10 Abderites P., a quo decem
milibus denariorum didicisse artem, quam edidit, <Euathlus> [s. II 254, 21. 255,
12. 256, 11] dicitur. 1, 12 (84 A 10) horum primi communis locos tractasse dicun-
tur P., Gorgias, affectus Prodicus et Hippias et idem P. et Thrasymachus.
DIOG. IX 51 πρώτος έφη (Π.) <δύο λόγους> είναι <περί
παντός πράγματος αντικειμένους αλλήλοις>.
ARISTOT. Rhet. B 24. 1402a 23 [vgl. A 21] ... <τόν ήττω ... λόγον
κρείττω ποιείν>.
ΠΕΡΙ ΤΩΝ
ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ
ARISTOT. Metaph. B 2. 997b 32 ουδέ τούτο αληθές, ως η γεωδαισία τών
αισθητών εστι μεγεθών καί φθαρτών: εφθείρετο γάρ άν φθειρομένων. αλλά μήν
ουδέ τών αισθητών άν είη μεγεθών ουδέ περί τόν ουρανόν η αστρολογία τόνδε.
ούτε γάρ αι αισθηταί γραμμαί τοιαύταί εισιν οίας λέγει ο γεωμέτρης: ουθέν γάρ
ευθύ τών αισθητών ούτως ουδέ στρογγύλον: άπτεται γάρ τού κανόνος ου κατά
στιγμήν ο κύκλος, αλλ' ώσπερ Πρωταγόρας έλεγεν ελέγχων τούς γεωμέτρας,
ούτε ...
ΠΕΡΙ ΠΑΛΗΣ
PLATO Soph. 232D E τά γε μήν περί πασών τε καί κατά μίαν εκάστην
τέχνην, ά δεί πρός έκαστον αυτόν τόν δημιουργόν αντειπείν, δεδημοσιωμένα που
καταβέβληται γεγραμμένα τώι βουλομένωι μαθείν. -- Τά Πρωταγόρειά μοι φαίνει
<περί τε πάλης καί τών άλλων τεχνών> ειρηκέναι ... 233A Πώς ούν άν
ποτέ τις πρός γε τόν επιστάμενον αυτός ανεπιστήμων ών δύναιτ' άν υγιές τι
λέγων αντειπείν; -- Ουδαμώς.
ΠΕΡΙ ΠΟΛΙΤΕΙΑΣ
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΕΝ ΑΡΧΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΩΣ
ΠΕΡΙ ΦΙΛΟΤΙΜΙΑΣ
ΠΕΡΙ ΑΡΕΤΩΝ
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΟΥΚ ΟΡΘΩΣ ΤΟΙΣ ΑΝΘΡΩΠΟΙΣ ΠΡΑΣΣΟΜΕΝΩΝ
ΠΡΟΣΤΑΚΤΙΚΟΣ
ΔΙΚΗ ΥΠΕΡ ΜΙΣΘΟΥ
ΠΕΡΙ ΤΩΝ ΕΝ ΑΙΔΟΥ
[PLUT.] Cons. ad Apoll. 33 p. 118E Περικλέα δέ τόν 'Ολύμπιον προς-
αγορευθέντα διά τήν περί τόν λόγον καί τήν σύνεσιν υπερβεβλημένην δύναμιν,
πυθόμενον αμφοτέρους αυτού τούς υιούς μετηλλαχέναι τόν βίον Πάραλόν τε καί
Ξάνθιππον (ώς φησι Π. ειπών ούτως: <‘τών ... αμηχανίην’):> τούτον γάρ ευθύς
μετά τήν προσαγγελίαν αμφοτέρων τών υιέων ουδέν ήττον εστεφανωμένον κατά
τό πάτριον έθος καί λευχειμονούντα δημηγορείν ‘βουλάς τ' εξάρχοντ' αγαθάς’
[Hom. B 273] πρός τε τόν πόλεμον επιπαρορμώντα τούς 'Αθηναίους.
<τών γάρ υιέων νεηνιών όντων καί καλών, εν οκτώ δέ ταίς πά-
σηισιν ημέρηισιν αποθανόντων, νηπενθέως ανέτλη: ευδίης γάρ εί-
χετο, εξ ής πολλόν ώνητο κατά πάσαν ημέρην εις ευποτμίην καί
ανωδυνίην καί τήν εν τοίς πολλοίσι δόξαν: πάς γάρ τίς μιν ορών τά
εαυτού πένθεα ερρωμένως φέροντα, μεγαλόφρονά τε καί ανδρείον
εδόκει είναι καί εαυτού κρείσσω, κάρτα ειδώς τήν εαυτού εν τοιοίσδε
πράγμασιν αμηχανίην.>
STOB. III (Flor.) 29, 80 Π. έλεγε <μηδέν είναι μήτε τέχνην άνευ
μελέτης μήτε μελέτην άνευ τέχνης.> |
