Μυθολογικά πρόσωπα
Αβαρβαρέα -
Αβαρβαρέα: Μία νύμφη από τις Νηϊδες, η οποία γέννησε με τον Βουκολίωνα, τον Αίσηπο και τον Πήδασο 
(Ομ. Ιλ. Ζ, 22).
Άβαρις: Θαυματοποιός και μάγος της αρχαιότητος, σκυθικής όπως λέγεται καταγωγής και γιος του Σεύθου. 
Υπήρξε το αντικείμενο πολλών παράδοξων διηγήσεων. Λέγονταν πως ο Άβαρις ήταν ένας από τους 
υπερβόρειους ιερείς του Απόλλωνα, ο οποίος τον κατέστησε ικανό να κάνει θαύματα και να ταξιδεύει από 
τόπο σε τόπο διασχίζοντας τον αέρα πάνω σε μαγικό χρυσό βέλος (Ηρόδοτ. δ, 36, Νονν. Διον. 11,132). 
Κατόπιν διαταγής αυτού του Θεού, ο Άβαρις επισκέφτηκε την Ελλάδα, όπου θεράπευσε ασθενείς, εξάγνισε 
συνειδήσεις και κατέπληξε τον κόσμο με τα θαύματα και τις προφητείες του. Η χρονολογία της καθόδου του 
δεν είναι γνωστή, διότι οι συγγραφείς ερίζουν πάνω σ' αυτό το αντικείμενο· έτσι ο Πίνδαρος θέλει τον Άβαρι 
σύγχρονο του Κροίσου (550 π.α.χ.χ. περίπου), άλλοι συγγραφείς ορίζουν την κάθοδό του κατά την 3η και 
άλλοι κατά την 21η Ολυμπιάδα. Ο Ηρόδοτος αναγράφει στο τέταρτο βιβλίο του πολλές λεπτομέρειες για τον 
βίο του Άβαρι, οι περισσότερες από τις οποίες είναι φαντασιώδεις. Οι αρχαίοι Έλληνες θεωρούσαν τον Άβαρι 
ως πραγματικό πρόσωπο, αλλά σύμφωνα με τις νεότερες γνώμες όλα τα αναφερόμενα σ' αυτόν δεν είναι 
παρά απλοί μύθοι, οι οποίοι πιθανόν δηλώνουν την διάδοση της λατρείας του Απόλλωνα σε κάποιον βόρειο 
λαό. Το όνομα ετυμολογείται από το στερητικό α- και το -βάρις που σημαίνει πλοίο. Δηλαδή αυτός που 
ταξιδεύει χωρίς πλοίο.
Άβας: Όνομα πολλών αρχαίων Ελλήνων ηρώων. Ο σπουδαιότερος από αυτούς υπήρξε ο Άβας ο Αργείος, ο 
γιός του Λυγκέα και της Υπερμνήστρας, του οποίου η ασπίδα είχε τη θαυματουργή ιδιότητα να προκαλεί τον 
τρόμο και να τρέπει σε φυγή του εχθρούς. Αυτή η ασπίδα ανήκε κατ' αρχήν στον παπού του Άβαντα Δαναό 
και ήταν κρεμασμένη μέσα στον ναό της Ήρας στο Άργος, είχε καθιερωθεί για τους νικητές των Ηραίων 
αγώνων να λαμβάνουν ως έπαθλο μια ασπίδα σε όλα όμοια. Ο Βιργίλιος (Αινειάς, Βιβλ. 3ο, 286) 
χρησιμοποίησε με μεγάλη δεξιότητα αυτό το μυθολόγημα, για να κολακεύσει τη ματαιοδοξία του 
αυτοκράτορα Αυγούστου. Αναφέρει ότι ο Αινείας κρέμασε στην είσοδο του ναού του Απόλλωνα, στο Άκτιον, 
την μυθολογική ασπίδα του Άβαντα, υπονοώντας με αυτό ότι ο Αύγουστος, ως απόγονος του Αινεία και 
ευσεβής λάτρης του Απόλλωνα, νίκησε τους εχθρούς του με τη βοήθεια αυτού του ήρωα και των Θεών. 
Οι άλλοι ήρωες που έφεραν αυτό το όνομα είναι οι εξής:
*Άβας: ο γιος του Ποσειδώνα και της Αρεθούσας.
*Άβας: ο γιος της Μετανείρας και του Ιπποθόωντα, ο οποίος θέλησε να ξεγελάσει την Δήμητρα και 
μεταμορφώθηκε από τη Θεά σε σαύρα.
*Άβας: ένας από τους συντρόφους του Αινεία.
*Άβας: ένας από τους Αχαιούς ήρωες που έλαβαν μέρος στον πόλεμο ενάντια στην Τροία.
*Άβας: μάντης προς τιμήν του οποίου είχε ανεγερθεί άγαλμα στο μαντείο των Δελφών.
*Άβας: φίλος και σύντροφος του Διομήδη, ο οποίος μεταμορφώθηκε από την Αφροδίτη σε κύκνο.
*Άβας: ένας από τους Κενταύρους, γιος του Ιξίωνα και της Νεφέλης.
*Άβας: σύντροφος του Περσέα.
*Άβας: γιος του Μελάμποδα και πατέρας της Λυσιμάχης, συζύγου του Ταλαού.
*Άβας: γιος του Τρωαδίτη Ευρυδάμαντα.
Αβιά: Κόρη του Ηρακλή και τροφός του αδελφού της Ύλλου. Τιμούνταν στην Μεσσηνία, η πόλη Ιρή, η οποία κατά τον Παυσανία ήταν μία από τις επτά πόλεις που ο Αγαμέμνωνας είχε υποσχεθεί στον Αχιλλέα ως προίκα, ονομάστηκε προς τιμήν της Αβιά. Σ' αυτήν την πόλη υπήρχε και λαμπρός ναός αφιερωμένος σ' αυτήν.
Η πόλη Αβιά που ήταν και λιμάνι της αρχαίας Μαντινείας βρίσκονταν στην ανατολική ακτή του Μεσσηνιακού κόλπου δίπλα στα σύνορα της Λακωνίας. Κατά τον Παυσανία είναι η Ομηρική Ιρή, η οποία βρίσκονταν νότια των αρχαίων Φερών και σήμερα της Καλαμάτας. Είχε ναό αφιερωμένο στον Ηρακλή και Ασκληπείο. Ερείπια της πόλης διασώζονται κοντά στην παλαιά Μαντινεία.
Επιστροφή στα περιεχόμενα   -  |  - Α/ Β/ Γ/ Δ/ Ε/ Ζ/ Η/ Θ/ Ι/ Κ/ Λ/ Μ/ Ν/ Ξ/ Ο/ Π/ Ρ/ Σ/ Τ/ Υ/ Φ/ Χ/ Ψ/ Ω/