ΑΡΙΣΤΟΝΟΟΣ


['Α]πόλλωνι 
Πυθίωι τόν ύμνον

`Εστία[ι]

Πυθίαν ιερόκτιτον 
ναίων Δελφίδ' αμφί πέτραν 
αεί θεσπιόμαντιν έ-
δραν, ιή ιέ Παιάν, 
''Απολλον, Κοίου τε κόρας 
Λατούς σεμνόν άγαλμα καί 
Ζηνός υψίστου μακάρων 
βουλαίς, ώ ιέ Παιάν. 
''Ενθ' από τριπόδων θεο-
κτήτων, χλ[ω]ρότομον δάφναν 
σείων, μαντοσύναν εποι-
χνείς, ιή ιέ Παιάν, 
φρικώεντος εξ αδύτου 
μελλόντων θέμιν ευσεβή 
χρησμοίς ευφθόγγου τε λύρας 
αυδαίς, ώ ιέ Παιάν. 
`Αγνισθείς ενί Τέμπεσιν 
βουλαίς Ζηνός υπειρόχου, 
επεί Παλλάς έπεμψε Πυ-
θώδ', [ιή] ιέ Παιάν, 
πείσας Γαίαν ανθοτρόφον 
Θέμιν τ' ευπλόκαμον θεάν 
[αι]έν ευλιβάνους έδρας 
έχεις, ώ ιέ Παιάν. 
''Οθεν Τριτογενή προναί-
αν εμ μαντείοις α[γί]οις 
σέβων αθανάτοις αμοι-
[β]αίς, ιή ιέ Παιάν, 
χάριν παλαιάν χαρίτων 
τάν τότ' αϊδίους έχων 
μνήμας, υψίστα<ι>ς εφέπεις 
τιμαίς, ώ ιέ Παιάν. 
Δωρούντ[αι] δέ σ' αθάνατοι, 
Ποσειδών αγνοίς δαπέδοις, 
Νύμφαι Κωρυκίοισιν άν-
τροις, ιή ιέ Παιάν, 
τριετέσιν φαναίς Βρόμιος, 
σεμνά δ' ''Αρτεμις ευπόνοις
κυνών εμ φυλακαίς έχει 
τόπους, ών ιέ Παιάν. 
'Αλλ' ώ Παρνασσού γυάλων 
ευδρόσοισι Κασταλίας 
να[ς]μοίς σόν δέμας εξαβρύ-
νων, ιή ιέ Παιάν, 
χαρείς ύμνοις ημετέροις, 
όλβον εξ οσίων διδούς 
αεί καί σώζων εφέποις 
ημάς, ώ ιέ Παιάν. 

`Ιεράν ιερών άνασσαν 
`Εστίαν υμνήσομεν, ά καί ''Ολυμπον 
καί μυχόν γαίας μεσόμφαλον αεί 
Πυθίαν τε δάφναν κατέχουσα 
ναόν αν' υψίπυλον Φοίβου χορεύεις 
τερπομένα τριπόδων θεσπίσμασι, 
καί χρυσέαν φόρμιγγ' 'Απόλλων 
οπηνίκ' άν επτάτονον 
κρέκων μετά σού θαλιάζον-
τας θεούς ύμνοισιν αύξη. 
Χαίρε Κρόνου θύγατερ 
καί `Ρέας, μούνα πυρός αμφιέπουσα 
βωμούς αθανάτων εριτίμους, 
`Εστία, δίδου δ' αμοιβάς 
εξ οσίων πολύν ημάς 
όλβον έχοντας αεί λιπαρόθρονον 
αμφί σάν θυμέλαν χορεύειν. 

 

Επιστροφή στα περιεχόμενα