|
Πυθίαν ιερόκτιτον
ναίων Δελφίδ' αμφί πέτραν
αεί θεσπιόμαντιν έ-
δραν, ιή ιέ Παιάν,
''Απολλον, Κοίου τε κόρας
Λατούς σεμνόν άγαλμα καί
Ζηνός υψίστου μακάρων
βουλαίς, ώ ιέ Παιάν.
''Ενθ' από τριπόδων θεο-
κτήτων, χλ[ω]ρότομον δάφναν
σείων, μαντοσύναν εποι-
χνείς, ιή ιέ Παιάν,
φρικώεντος εξ αδύτου
μελλόντων θέμιν ευσεβή
χρησμοίς ευφθόγγου τε λύρας
αυδαίς, ώ ιέ Παιάν.
`Αγνισθείς ενί Τέμπεσιν
βουλαίς Ζηνός υπειρόχου,
επεί Παλλάς έπεμψε Πυ-
θώδ', [ιή] ιέ Παιάν,
πείσας Γαίαν ανθοτρόφον
Θέμιν τ' ευπλόκαμον θεάν
[αι]έν ευλιβάνους έδρας
έχεις, ώ ιέ Παιάν.
''Οθεν Τριτογενή προναί-
αν εμ μαντείοις α[γί]οις
σέβων αθανάτοις αμοι-
[β]αίς, ιή ιέ Παιάν,
χάριν παλαιάν χαρίτων
τάν τότ' αϊδίους έχων
μνήμας, υψίστα<ι>ς εφέπεις
τιμαίς, ώ ιέ Παιάν.
Δωρούντ[αι] δέ σ' αθάνατοι,
Ποσειδών αγνοίς δαπέδοις,
Νύμφαι Κωρυκίοισιν άν-
τροις, ιή ιέ Παιάν,
τριετέσιν φαναίς Βρόμιος,
σεμνά δ' ''Αρτεμις ευπόνοις
κυνών εμ φυλακαίς έχει
τόπους, ών ιέ Παιάν.
'Αλλ' ώ Παρνασσού γυάλων
ευδρόσοισι Κασταλίας
να[ς]μοίς σόν δέμας εξαβρύ-
νων, ιή ιέ Παιάν,
χαρείς ύμνοις ημετέροις,
όλβον εξ οσίων διδούς
αεί καί σώζων εφέποις
ημάς, ώ ιέ Παιάν. |
`Ιεράν ιερών άνασσαν
`Εστίαν υμνήσομεν, ά καί ''Ολυμπον
καί μυχόν γαίας μεσόμφαλον αεί
Πυθίαν τε δάφναν κατέχουσα
ναόν αν' υψίπυλον Φοίβου χορεύεις
τερπομένα τριπόδων θεσπίσμασι,
καί χρυσέαν φόρμιγγ' 'Απόλλων
οπηνίκ' άν επτάτονον
κρέκων μετά σού θαλιάζον-
τας θεούς ύμνοισιν αύξη.
Χαίρε Κρόνου θύγατερ
καί `Ρέας, μούνα πυρός αμφιέπουσα
βωμούς αθανάτων εριτίμους,
`Εστία, δίδου δ' αμοιβάς
εξ οσίων πολύν ημάς
όλβον έχοντας αεί λιπαρόθρονον
αμφί σάν θυμέλαν χορεύειν.
|
