`Υγίεια βροτοίσι πρεσβίστα μακάρων, μετά σεύ
ναίοιμι τό λειπόμενον βιοτάς, σύ δέ μοι πρόφρων ξυνείης:
ει γάρ τις ή πλούτου χάρις ή τεκέων
ή τάς ισοδαίμονος ανθρώποις βασιληίδος αρχάς ή πόθων
ούς κρυφίοις 'Αφροδίτας έρκεσιν θηρεύομεν,
ή εί τις άλλα θεόθεν ανθρώποισι τέρψις ή πόνων
αμπνοά πέφανται,
μετά σείο, μάκαιρ' `Υγίεια,
τέθαλε καί λάμπει Χαρίτων οάροις:
σέθεν δέ χωρίς ούτις ευδαίμων έφυ. |